Skip to main content

‹‹‹ prev (70) Page 33Page 33

(72) next ››› Back coverBack cover

(71) Page 33 -
33
Ma clmireadli an t-iasg gu daingean anns na baraillibli, agus
ma dh’ fbagadli iad sin re oidhche air an cinn, agus air an
cbmhducbadb gu freagarracb mu’n do tbeairaaicheadh iad,
an sin, cba bbi feum sam bith air leumadh orra leis na cosaibb.
Tha’n t-iasg a’s airde, no’u t-iasg uachdaraeh anns a’ bhar-
aille, an sin, air a eharadh leis a’ chraicionn an uachdar,
agus tha salann air a sgaoileadh thairis air. Feumar an sin
na baraillean a dhunadh, a tbeannachadh, a leagadb sios, a
cbur ’nan sreathaibh, a tholladb air an taobb, agus a lionadh
suas le piceal. Bu choir am piceal a bbi an comhnuidh air a
dheanamb le salann glan ; agus an uair a bhios feum air, bu
choir am barr a thoirt dheth, do bhrigh gu’m mill salachar
sam bith anns a’ phiceal gilead an eisg.
Feumar an sin, aireamh agus gne an eisg anns gach baraill
fa leth, a bhi air an sgriobbadh air taobh a' bharaille, agus
mar an ceudna, an la de’n mhios air an do lionadh e mu
dheireadh. Ma gheibhear le geur-amharc gu’m bi na claran
agus an t-iasg air gach doigh a reir an lagha, agus a reir
riaghailtean a’ Bhuird, feudar an sin na baraillean a chomhar-
rachadh le iaruinn Oifigich na h-Iasgaireachd.
Air iarrtas na Cuideachd Urramaich.
TOMAS DIG LAUDER.
Rinwhlttrcach Biiird na h-Iasgaircachd Bhrcatuinnich.
An Tigh-Sutdhkachadk Ri6ghail.
Vftmh Mios meadhoin an t-Sdmhraidh, 184^.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence