Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Seol air an glacar agus an gréidhear an sgadan, agus air an gréidhear an trosg, an langa, a traille, agus am falmair

30
no ann an torraibh beaga, a mheudaiehear a lion cuid is cuid,
mar a dh’fhasas an t-iass cruaidh. ’Nam an tiormachaidli
feudar a chur air a dhriiim agus air a bbroinn mu’n seacli.
direaeh mar a fhreagras a’ chilis. An uair a bhios e fas
daingeann, is feairrd e a charuchadh gu trie, agus an uair a
bhios na torran a’ fas mbr, feudar clacban, no cudthroman a
ebur orra chum an teannaebadh, agus chum an t-iasg a
dheanamh reidh agus cbmhnard air an taobb a muigh. An
uair a gheibh e mu leth tiormachaidh, is furasd innseadb an
sin, ma fhuair e tuilleadh \sa choir do shalann, agus ma fhuair,
bu choir taobh a’ chraicinn a chur an uachdar ris a’ ghrein,
re teas an latha, gus am faigh e an t-iomlan tiormachaidh.
Air an dbigh so, tarruingear an salann air falbh 'on '/lobb
eile, agus fasaidb dreach ro thaitneach iiaine air an iasg. An
uair a nitbear torran air an iasg, ma bheul an anamoich, bu
choir an cbmhdachadh gu curamacb re na h-oidhche 1c
brataibb-luachrach, no le eudaichibh-cainbe, agus mar an
ceudna, an uair nach gabh an t-iasg sgaoileadb a mach le
aimsir fbliuch. An deigb ceitbir la deug tiormachaidh, bu
choir an t-iasg a dheanamh suas ann an dun, no ann an tbrr
mbr, chum fallus a chur deth, agus bu choir fbagail anus an
staid sin re da la dheug, air a chomhdacbadh gu curamach;
agus an deigh sin, seachduin tiormachaidh fhaotuinn. A ris,
an deigh fallus a chur deth an dara uair, re cheithir no shea
laithean, bu choir do dha no thri laithean eile tiormachaidh
a bhi ni’s leoir chum crioch a chur air a’ ghreidheadh. Ach
do thaohh nan nithe so uile, tha moran aig an aimsir ri
dheanamh ; agus a reir mar a bhitheas an aimsir freagarrach
no nach hi, gabhar am bichiontas eadar sea agus ochd seach-
duinean, chum gach ni a bhuineas do’n ghreidheadh a chrioch-
nachadh.
Tha’n seol air an caoinichear an t-iasg agus air an cuirear
fallus deth, ’na earrann ro chudthromach do’n ghreidheadh,
d’am feum aire ro shbnraichte a thabhairt, oir mar cuirear
fallus deth gu ceart, mu’n cuirear chum an tigh-thasgaidh e,
fasaidh e gu h-ealamh brebite, ronnach, neo-dhreachail, agus
neo-fhreagarrach air son a’ mhargaidh. Feumaidh an t-iasg
a dheasuichear air son a’ mhargaidh Spainnich a bhi gu
h-eutrom air a shailleadh, gu buileach soilleir, gu fior-
ghlanuaine ann an dath, agus gu ro chruaidh air a thiormach-
adh. An uair a chuirear fallus deth air sheol iomchuidh,