Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Seol air an glacar agus an gréidhear an sgadan, agus air an gréidhear an trosg, an langa, a traille, agus am falmair

29
ann an Siorramaclul York. Tha gach uile luchd-greidhidh
eisg gu durachdach air an comliairleacliadh an seol tionnacli-
aidh so a chleachdadh, do bhrigh nacli ’eil sedl sam bitli
eile a ni co cinnteach iad air reiceadh math fheotuinn d’an
iasg amis a’ mhargadh Spainneach. Ath-dhiolaidh an seol
so, ann an nine ghoirid an neoni cosdais a nithear an toiseach
chum uigheamachadh gu freagarrach air a shon. Tha luchd-
greidhidh Siorramachd York a’ gnathachadh bhearta-tiormach-
aidh, a ta air an deanamh le spealtaibh fiodha air an togail
air puist tri troidhean air airde. Tha na spealta sin air an
deanamh ann am fad iomchuidh, a reir mar a hhios feum orra,
agus ma thuairmeis cheithir troidhean air lend. Tha na
hearta-tiormachaidh comhnard air am mullach, le rongaibh-
tarsuing sea oirlich o cheile, air an cuirear an t-iasg ’na
luidhe. Tha ’bhuannachd a’s mo a’ sruthadh o na beartaibh-
tiormachaidh sin; agus ’si mor-dhurachd Buird na h-Iasgair-
eachd, gu’m biodh iad gu coitchionn air an cleachdadh leis
an luchd-greidhidh aims gach aite, do bhrigh gu’m bheil iad
gu mor id’s fearr air son tiormachaidh na mol cladaich sam
bith air Theabhas. ’Si buannachd a’s mo nam beart-tiormach-
aidh, gu’n eiim iad an t-iasg glan, agus do bhrigh gu’m
faigh a’ ghaoth a stigh fodhpa, tha’n tiormachadh a’ dol air
adhairt gu h-iosal agus gu h-ard aig an aon am. Mar sin,
cha bhi cunnart gu’m bi an t-iasg air a sgalltadh, air a
bhbchdadh, no air a losgadh leis a’ ghrein, an uair a sgaoilear
a mach an toiseach e; ni a thachaireas gu trie an uair a chuirear
air mol teth cladaich e, air latha blath. Ach an uair nach
’eil a chaochladh air mol cladaich ann, bu choir a bhi ro
churamach gu’n an t-iasg a sgaoileadh, an uair a bhios na
clachan tuilleadh’s teth le neart na greine, air neo loisgear e
gu’n teagamh, agus cha’n ’eil innleachd an deigh sin air a
leasachadh gu ceart. Ach co dhiubh a chleachdar a’ bheart-
tiormachaidh no’n cladach, is coir a bhi do ghnath ro churam¬
ach, nach sgaoilear an t-iasg a mach, re la no dha an toiseach,
ri dian-theas na greine. Feumar a bhi faiceallach mar an
ceudna,nach tiormaichear e tuilleadh’scabhagach, air neo gabh-
aidh e teas, fasaidh e brisg, caillidh e an craicionn, bithidh e
mar iasg leth-roiste, agus cha’n fhaighear reiceadh dha. An
toiseach, hu choir a leagadh air a dhruim, ach mu bheul an
fheasgair, bu choir a dhruim a chur an uachdar,ann an duintibh.