Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Seol air an glacar agus an gréidhear an sgadan, agus air an gréidhear an trosg, an langa, a traille, agus am falmair
(61) Page 28
Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
![(61) Page 28 -](https://deriv.nls.uk/dcn17/1096/1265/109612656.17.jpg)
28
elmm cudthrom an eisg a mheudachadh ; ach cba’n ’eil ni sam
bith ni’s mealltaich’ na sin. Tha sin, cha’n e mbain a’ toirt a’
bbrigb as an iasg, ach tha e ’ga fhagaii ni’s eutruime. ’Nam
do’n lasg a bhi ’tiormacbadh, tba brat salainn a’ fas air
uachdar, a thuiteas deth gach uair a laimbsicbear e, agus le
so, tba’n t-iasg fein air a tbruailleadh co mor, is gu’n diultar
e mar iasg air a losgadh le salann, agus mu ghabhar idir e,
nitbear sin aig luach ro bbeag. Ann an siorramacbd York,
far am bheil an seol greidhidh a’s fearr air a chleachdadb,
tba’n t-iasg gu leir air a shailleadb ann am ballanaibh, no
ann an dabhacbaibh. Fagar, mar a’s trice, tri laithean anns
an t-salann e; agus tba aon tunna salainn air a shonrachadh,
chum tri tunnaicbean eis" a ghreidheadh,—ach ma bbitbeas
an t-iasg mor, feumaidb e barrachd salainn na db’fbeumas
an t-iasg beag. Is gnothuch so, gidheadh, nacb ’eil idir soirbh
ann an duthaich far am bheil an aimsir mar a’s trice fliuch,
agus an aile aitidh ; oir mar gabh an t-iasg do thaobb an ni
sin, ris an t-salann mar bu choir da a dheanamh, malcar
e, ann an uine ghoirid. Far am bheil fear-greidbidb fiosrach,
aithnichidh e le greim a laimh, mu’n toirear an t-iasg idir
as a’ phiceal, co dhiubh a ghabh e ri salann gu lebir no nacb
do ghabh ; acb cba’n fhaighear eblas chum sin a dheanamh
ach a mhain trid cleachdaidh. Ma shaillear an t-iasg an uair
a bhios e ur bharr an dubhain, cha ghabh e do’n t-salann ach
na dh’fheumas e, air a mheud is gu’n toirear dha; ach mar
bi e ur, tha am barrachd salainn ’ga losgadh.
Air do’n iasg a bhi air a thoirt as na dabhacbaibh, no as
na ballanaibh, bu choir a dheagh nigheadh, agus am piceal
fhasgadh as anns a’ mhuir, no ann an sal. An sin togar suas
e ’na chruaich fhada air mol a’ chladaich, a’ toirt aire gu’n
caraichear gach iasg le leathad, ’se sin, le ’cheann ni’s airde
na ’earbull, chum cead a thoirt do’n t-sal sileadh gu buileach
a mach as. Feudar fhagaii air an dbigh so la na dha, mu’n
sgaoilear a mach e air son tiormachaidh.
Is e an dbigh a’s fearr gu mbr chum an t-iasg a
thiormachadh an dbigh a ta ’ga ghnathaehadh
elmm cudthrom an eisg a mheudachadh ; ach cba’n ’eil ni sam
bith ni’s mealltaich’ na sin. Tha sin, cha’n e mbain a’ toirt a’
bbrigb as an iasg, ach tha e ’ga fhagaii ni’s eutruime. ’Nam
do’n lasg a bhi ’tiormacbadh, tba brat salainn a’ fas air
uachdar, a thuiteas deth gach uair a laimbsicbear e, agus le
so, tba’n t-iasg fein air a tbruailleadh co mor, is gu’n diultar
e mar iasg air a losgadh le salann, agus mu ghabhar idir e,
nitbear sin aig luach ro bbeag. Ann an siorramacbd York,
far am bheil an seol greidhidh a’s fearr air a chleachdadb,
tba’n t-iasg gu leir air a shailleadb ann am ballanaibh, no
ann an dabhacbaibh. Fagar, mar a’s trice, tri laithean anns
an t-salann e; agus tba aon tunna salainn air a shonrachadh,
chum tri tunnaicbean eis" a ghreidheadh,—ach ma bbitbeas
an t-iasg mor, feumaidb e barrachd salainn na db’fbeumas
an t-iasg beag. Is gnothuch so, gidheadh, nacb ’eil idir soirbh
ann an duthaich far am bheil an aimsir mar a’s trice fliuch,
agus an aile aitidh ; oir mar gabh an t-iasg do thaobb an ni
sin, ris an t-salann mar bu choir da a dheanamh, malcar
e, ann an uine ghoirid. Far am bheil fear-greidbidb fiosrach,
aithnichidh e le greim a laimh, mu’n toirear an t-iasg idir
as a’ phiceal, co dhiubh a ghabh e ri salann gu lebir no nacb
do ghabh ; acb cba’n fhaighear eblas chum sin a dheanamh
ach a mhain trid cleachdaidh. Ma shaillear an t-iasg an uair
a bhios e ur bharr an dubhain, cha ghabh e do’n t-salann ach
na dh’fheumas e, air a mheud is gu’n toirear dha; ach mar
bi e ur, tha am barrachd salainn ’ga losgadh.
Air do’n iasg a bhi air a thoirt as na dabhacbaibh, no as
na ballanaibh, bu choir a dheagh nigheadh, agus am piceal
fhasgadh as anns a’ mhuir, no ann an sal. An sin togar suas
e ’na chruaich fhada air mol a’ chladaich, a’ toirt aire gu’n
caraichear gach iasg le leathad, ’se sin, le ’cheann ni’s airde
na ’earbull, chum cead a thoirt do’n t-sal sileadh gu buileach
a mach as. Feudar fhagaii air an dbigh so la na dha, mu’n
sgaoilear a mach e air son tiormachaidh.
Is e an dbigh a’s fearr gu mbr chum an t-iasg a
thiormachadh an dbigh a ta ’ga ghnathaehadh
Set display mode to:
Universal Viewer |
Mirador |
Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated.
Permanent URL | https://digital.nls.uk/109612654 |
---|
Description | Out-of-copyright books printed in Gaelic between 1631 and 1900. Also some pamphlets and chapbooks. Includes poetry and songs, religious books such as catechisms and hymns, and different editions of the Bible and the Psalms. Also includes the second book ever published in Gaelic in 1631. |
---|