Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Beachdan aithghearr mu fharsuinneachd iobairt-reitich Chriosd

12
MU FHEUMALACBD
claidheamh a cheartais ga bhualadli—agus ifiinn a’s
talamh, deamhain a’s daoine, air an leigeil mu sgoi) air,
—seadh, ged a theid na nithe sin air fad a thoirt gu
soilleir, druidhteach fa chomhair dhaoine, agus guidhe
orra leis gach uile dhurachd, as uchd Chriosd iad a bhi
reidh ri Dia; as eug’ais cumhachd o na n’ h-airdibb, buan-
nichidh iad gun cbarachadh ! O ! nach e so a tha toirt
nan dearbbaidhean uamhasach air aingidheachd cldoinn
nan daoine, co buileach truaiilidh’s a tbaiad, agus an dian
naimlideas a tha ’nan cridheachaibh an aghaidh Dhe.
Cha ’n aithne dhomh firinn sam bith is feumaile a bhi air a
deargadh gu domhain, druighteach air cridhe gach neach
a ghabhadh os laimh a bhi cosnadh anamanna do Chriosd?
na feumalachd obair an Spioraid ; a chum sgu’n taic e ris,
gu’n gabh e a’ sheoladh, agus gu’n tagair e air a shon.
’S e an spiorad Naomh a thoisicheas, a ghiulaineas air a
h’aghart, agus, fa-dheoidh a chriochnaicheas an deadh obair
anus an anam ; ach cha ’neil e deanamh aon chuid diu as
eug’ais creidimh, mar a chi sinn an deigh so.
Ach ciod an t’aobhar airson am bheil obair an spioraid
feumail? A’m briathribh eile ; Ciod an t’aobhair nach
’tig daoine gu h’ aithreachas, agus nach creid iad an
soisgeul ? ni a tha cho dearbhta, a’ toirt o leithid a
dh’fhoillseachadh iongantach air caomh throcair Dhe,
agns mar sin na mheadhon co freagarrach air cridheach¬
aibh dhaoine a chosnadh do Dhia, agus an toirt gu
h’aithreachas: Co dhiu’si cion-toil, no da rireadh cion-
comais is aobhar ? ’8e mo f hreagradh ; cion-toile, agus
cion-toile amhain, a tha ’geiridh o naimhdeas do Dhia, o
uabhar anama, ’so thlachd arms an ole.
Bheir mi oidheirp air so a dhearbhadh, agus uime sin
tha e feumail a leigeil ris aim an cainnt chumanda mar
an ns na Sgriobtuiribh g u bheil cion-comais air a radh ri
tomhas ard do chiou-toile. Nach bitheanta a chual thu
daoine 'g radh : “ Cha n’urrainn domh dol leat;” “ Cha
neil e comasach domh ’n t’airgiod thoirt a <luit.” Mar an
ceudna ; “ Nach dubhairt mi riut nach b’urrainn am misg-
ear ud dol seachad air ’n tigh dsda;’’ “Nach dubhairt
mi riut nach b’urrainn an droch dhuin ud sgur d’a
shloitireachd.” Nach eil a chainntsin air a tuigsinn math
gu leoir ? Nach eil lan fhiosaig na h’uile duine, gur