Books and other items printed in Gaelic from 1801 to 1840 > Fisherman = Na h-iasgairean

21o
NA H-iASGAIREAN
3
firinnibh a ta'm Piobull a cur an ceill? Tha dochas
I Bgam gu bheil Piobul! agad a bheir thu leat do ’n tigb-
| aoraidh an uair theid thu ann, ach foadaidh e bith gur h-
| ainmic a leughas tu e aig do thigh fein. Theagamh gu
i bheil thu ’tighinn beo ann an cleachdannaibh a ta thu fios-
I rach tha e a’ dlteadh, no theagamh gu bheil thu saoilsinn
i gum bi do cheird a ta ’g ad’ thoirt gu trie o’n tigh, no thu
! bhi ’n eiseamail saoithreachadh arson beathachadh do
theaghlaich na leith-sgeul air son do dhearmaid air focal
? De. Ach ciod air bith beachd a th’ agad, ma ghabhas tu
i de dhragh ort fein na smuainicheas idir mu ’n chuis, faod«
i aidh dearbh fhios a bhi agad, an darna cuid, nach d’ rinn
| thu feum de’n Phiobull, no nach d’fhuair thu riamh fha-
thast buannachd uaithe. A charaid ghradhaich, mur’eil
nor dhearbhadh agad air thu bhi faighinn buannachd o ’n
Phiobull, dean stad, agus gabh beachd air do sh ighean-
naibh. Smuainich guidheam ort, cia mar fhreagras do
dhearmad uair roi’ ’n bhas, an uair a bhitheas tu direach
gu inndrinn air bith-bhuanntachd. Cha’n fhaicear nani
faoin an sin dearmad a dheanamh air an t-slainte mhoir.
Seadh, dearmad a dheanamh oirre! Beachd-smuainich
ciod tha so a ciallachadh. Cha’n’eil e air fhilleadh steach
ann gun do chuir neach le thoil e fein an aghaidh an ni
tha focal De a’ cur an ceill, ach gun robh a chridhe cho
mor air a shocrachadh air cuspairibh eile’s nach d’ thug e
fainear an t-slainte mhor. Cia lionmhor iad’s an duthaich
so a ta ’caitheadh an uine’s an dearmad uamhannach so !
Tha iad a’ faoinis ri ’n iiine luachmhoir am feadh a ta i gu
samhach a’ gabhail seachad. Tha iad a’ deanamh dearmad
air na sochairibh agus air na cothromaibh luachmhor a ta
iad a’ mealtuinn chum ionnsachadh cionnas a theid iad as
o’n fherg ri teachd; an uair a ta gach tiota ’g an toirt ni
’s tinne do’n am’s am bi na nithe bhuineas do’n sith gu
siorruith air am folach o’n suilibh.—Ach math a dh
fhaoidte gu bheil mi a’ labhairt ri aon nach d’ rinn dear¬
mad air an t-slainte mhoir, ach a thuig agus a mhothaich
fheum oirre, agus a fhuair fois d’ a anam tre chreidimh
ann an losa Criosd. Ma’s e so do chor, a charaid ion-
mhuinn, cuiream failt ort mar aon de chloinn Dhe. Tha
hos agadsa ciod e beannacha an duine sin a fhuair math-
anas na eueartaibh. Tha mi fiosrach sach gaoh thu
miothlachd as an leabhran so a chuir a’d' laimh, ach gun
4)ir thu e do d’ choimhearsnaich, agus gur h-e durachd