Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry, and lives of the Highland bards

ROB BONN. 197
Ach tha m’ earbsadh tre chunnart,
Mo gharbh-chnaimhean uile bhi slan,—
Oir ged a tharladh dhomh clibeadh,
Cha ’n ’eil bird’ aig mo smigeid o ’n lar.
Binn sin uair eiyin, ^c.
An duin’ bg s’ tha ’n a leigh,
Tha mi claistinn tha tighiim a ’dheigh,
Fhuair e leasan o dhithis,
Chum gu’n siubhladh e suidhicht”n a cheum;
Ach mu ’n chuis tha d’ a Jeantuinn,
Cuiream cul ri bhi cantuinn ni’s leir ;
Ach na’m biodh brigh na mo chomhairl’,
So an t-iim am beil SomhaiiT ’n a feum.
Binn sin uair-eigin, <v<--
Ian Mhic-Uilleim’s an t-Srathan,
Faodaidh deireadh do lathach’-s’ bhi searbb,
Ged tha ’n aimsir-s’ cho sitheil,
’S nach ’eil guth riut mu phris air an tarbh ;
Chaidh luchd-fbbhoir a bhriseadh,
Na bha ’n dreuchd eadarRuspunn’s amParbh ;
Am tear a thig le mbr urram,
Gheibh e ceud mile mallachd’s an fhalbh.*
Binn sin uair-eigin, fyc.
Note.—Dr Morrison, the hero of this song, was for a
long time in high esteem and favour in the family of Lord
Reay; but at length a misunderstanding arising between
them, he found cause to leave the family, reflecting, at
the same time, on the fluctuating temper and unsteady
favour of the great, and repeating the old Gaelic adage,
“ Is sleamhuinn an leac a th’aig (torus an taigh’ rnhoir."
MARBHRANN.
[Do dhithis mhinistear ro ainmeil ’nan dhthaich, Mr
Iain Munro, Ministeir Sglre Eadarachaolais, agus Mr
Dbmhnull Mac-Aoidh, Maighstir-sgoile, sglre Fair.3
Air fonn—“ Oran na h-aoise."
’S e mo bheachd ort, a bhais,
Gur bras thu ri pairt,
Gur teachdair’ tha laidir, treum, thu ;
An cogadh no’m blar,
Cha toirear do shar,
Aon duine cha tar do threigsinn ;
Thug thu an drasd
Dhuinn buille no dha,
Chuir eaglaisean ban, a’s foghlum ;
Is’s fhurasd dhomh radh,
Gur goirid do dhail,
’S gur trie a’ toirt beam ’n ar Cleir thu.
Bhuin thu ruinn garhh,
Mu ’n dithis so dh-fhalbh,
’Nuair ruith thu air lorg a cheil’ iad ;
C’ uime nach d’ fhag thu
* " Hate dogs their flight, and insult mocks their end ”
Johns. Van. Hum. Wishes.
Bhuidhean a b’ birde,
A bhiodh do chhch ro fheumail ;
A bhruidhean a b’ fhearr
A’ tighinn o’m beul,
’S an cridheachan lan de reuson ;
Chaidh gibhteachan grais
A mheasgadh ’n an gnaths,
’S bha ’n cneasdachd a’ fas d’ a reir sin.
Dithis bha ’n geall
Air gearradh a bonn,
Gach ain-iochd, gach feall, ’s gach eucoir;
Db sholus a dh-fhalbh
A earrannan garbh’,
Dh-fhag an talamh-sa dorch d’ a reir sin ;
Ge d’ tha e ro chruaidh,
Gu ’n deach’ iad’s an uaigh,
Tha cuid a gheibh buaidh a’s feum dheth ;
Mar ris gach aon ni,
Dh-aithris iad dhuinn,
Chaidh ’n gearradh a tim an leughaidh.
Dithis a bh’ ann,
Bu chomhairl’ ’s bu cheann,
Do phobull fhuair am g’ an eisdeachd;
Dithis, bha’m has
’N a bhriseadh do chach,
Gidheadh gu’m b’ e’m fabhor fein e;
Cha ladurn gu dearbh,
Dhuinn chreidsinn ’nuair dh-fhalbh,
Gu ’n d’ fhreagair an earbs’ gu Idir iad ;
A dli’ aindeoin an aoig,
B’ e ’n cairide gaoil,
’Nuair sgair e o thir nam breug iad.
Tha sgeulan r’ a inns’
Mu dheighinn na dith’s,
A’s feumail a bhi sna ceudau ;
Feudaidh mi radh,
Cia teumach am bas,
Nach tug e ach pairt d’ a bheum uainn.
Ged thug e le tinn,
An corpa do ’n chill,
Bidh iomradh ro bhinn ’n an deigh orr’;
Is iomadh beul cinn,
Ag aithris’s gach linn,
Na labhair, na sheinn, ’s na leugh iad.
Sinne tha lathair,
• Tuig’maid an t-strachd-s’.
Is cleachdamaid tra air reuson;
Nach laic sibh o’n bha.
An lathachan s’ gearr,
Gu ’n ruith iad ni b’ fhe' rr an reis ud;
’S mac-samhuil dhuinn iad,
Ged nach ’eil sinn cho ard,