Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry, and lives of the Highland bards

DUGHALL BOCHANNAN.
“ O iomluas t-inntinn tha do phian ;
A’ diulta’ 'n diug na dh’iarr thu ’n de ;
Cha chomasach an saogh’l do riar,
Le t-anamianna ’n aghaidh cheil.
“ Na’m faigheadh toil na feol a run,
D’a mianna brudeil dh’iarradh satli;
Flaitheas a b’ aird’ cha’n iarracb i,
Na annta sud bhi siorrnidh ’snamh.
“ Ach ge do V ionmhuinn leis an fhebil,
Air talamh cbmhnachadh gach re ;
Bhiodh durachd t-ardain agus t-uaill,
Cho ard a shuas ri Cathair Dhe ;
“ Ach nam b’ aill leat sonas buan,
Do shlighe tabhair suas do Dhia,
Le durachd, creideamh agus gradh,
Is s’lsaichidh e t-uile mhiann.
“ Tha ’n cuideachd sud gach ni san t-saogh’l,
Tha ’n comas dhaoine shealbhach’ fior ;
Tha bhiadh, a’s eudach agus slaint.
Is saorsa, chirdeas, agus sith.”
’An sin do mhosgail a’s mo shuain,
Is dh-fhag mo bhruadar mi air fad ;
Ghrad leig mi dhiom bhi ruith gach sgail,
Is dh-fhas mi toilichte le m’ staid.
AN GEAMHRADH.
Nis theirig an samhradh,
’S tha ’n geamhradh teachd dlii oirn,
Fior namhaid na chinneas,
Teachd a mhilleadh ar diithcha ;
Ga saltairt fo chasaibh,
’S d’a maise ga rusgadh ;
Gun iochd aim ri dadum,
Ach a’ sladadh’s a’ plunndruinn.
Sgaoil oirne a sgiathan,
’S chuir e ghrian air a chulthaobh ;
As an nead thug e ’n t-alach,
Neo-bhaigheil ’gar sgiiirsadh ;
Sneachd iteagach gle-gheal,
O na speuran tigh’n dlu oirn,
Clacha meallain’s gaoth thuathach,
Mar luaidhe is mar fhudar.
’N uair sheideas e anail,
Cha ’n fhag anam am fluran ;
Tha bhilean mar shiosar,
Lomadh lios de gach tir-ros ;
Cha bhi sgeadach air coille,
No doire nach rulsg e ;
No sruthan nach tachd e,
Fo leachdannan du’-ghorm.
Fead reota a chleibhe,
Tha seideadh na doinionn,
Chuir beirin ann san fhairge,
’S a dh’ at’ garbh i na tonnan ;
’S a bhinntich an clamhuinn,
Air airde gach monaidh,
’S ghian sgur e na reulltan,
D' ar peile le’n solus.
Tha gach beathach a’s duine,
Nach d’ ullaich ’na sheasan,
Ga ’n sgiursadh le gaillionn
Gun talla’ gun eudach ;
’S an dream a bha gniomhach,
’Fas iargalt mi-dheirceil;
Nach toir iasad do leisgean,
Ann san t- sneachda ged eug e.
Tha ’n seillein’s an seangan,
A bha tional an stbrais,
Lc gliocas gun mhearachd,
A’ toirt aire do’n dbruinn ;
’G ithe bidh’s ag bl meala,
Gun ghainne air Ion ac,
Fo dhion ann san talamh,
O anail an reota.
Tha na cuileagan ciatach,
’Bha diamhain san t-samhradh,
’S na gathanan greine
Gu h-eihhinn a’ damhsa;
Gun deasach ’gun churam,
Roi’ dhulachd a gheamhraidh ;
A nise a’ dol b; s’,
Ann’s gach bite le teanntachd.
Ach eisd rium a shean-duin’,
’S tuig an samhladh tha’m stbri’,
Tha’m bis a tighin teann ort,
Sud an geamhradh tha’m oran ;
’S ma gheibh e thu a’d’ leisgein,
Gun deasach’ fa’ chddhail,
Cha dean iithreachas criche.
Do dhionadh o’n doruiiiu.
Gur mithich fas diaghaidh,
’S do chiabhan air glasadh,
’Na’m bearnaibh do dheudach.
Is t-eudann air casadh,
Do bhathais air rusgadh,
’S do shuilean air prabadh,
Agus crbit ort air lubadh,
Chum na h-uire do leaba’.