Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry, and lives of the Highland bards

■
DUGHALL BOCHANNAN.
177
Mor-mholadh do’n bhds,
A chasgair thu tra,
’S nach d’ fhuilig do straic fo’n fhdd.
No ’ra ministeir thu,
Bha tagradh gu dlu,
Ri potmll ’an ughdaras De ;
Ga’m pilleadh air ais,
Bha ’g imeachd gu bras,
Gu h-ifriun na casgradh dhein ?
No 'n robh thu gun sgoinn.
Mar mhuinne mu chloinn,
Gun churam a h-oighreachd Dhe ;
Na’m faigheadh tu ’n rusg,
Bha coma co dhiu,
M’ an t-sionnach bhi stiuireadh ’n trend ;
Leam’s cinnteach gun d’ fhuair,
Do dheanadas duals,
’N uair rainig thu’m Buachaill’ mor ;
’N uair chuartich am bas,
A steach thu ’na laith’r,
Thoirt cunntas a’d’ thalant’ di>.
No ’n ceann thu bha l;in,
De dh-innleachdan bais,
Gu seolta ga ’n tath’ r’a cheil’;
G’an cur ann an gniomh,
Gun umhail gun fhiamh,
A freagra’ do Dhia ’nan deigh ?
’N robh teanga nam breug.
Gun chuibhreach to d’ dheud,
A’ togail droch sgeul air each ;
Gath puinsein do bheil,
Mar naithir a’ teum,
’S a’ lotadh nan ceud gach la?
Tha i nise na tamh,
Fo cheangal a bhais,
Gun sgainneal a’ plaigh na duthch’;
A’s durraga grannd,
Air lobhadh ’na h-ait,
An deigh dhaibh cnamh gu ciil.
’S mu lean thu do ghnaths,
Gu leabaidh do bhais,
Gun tionndadh’ na thra ri coir;
Car tamull na h-uair,
Dean flaitheas de’n uaigh,
Gus an gairmear thu suas gu mod.
Mar iosgann dubh grannd,
Ag iomairt a smag,
Gu ’n eirich thu ’n aird o’n t-slocbd ;
Thoirt coinneamh do Chriosd,
*Na thighinn a ris,
A dh’ fhaotainn lan diol a’ t-olc.
'N uair theid thu fo bhinn.
Ni cheartas do dhit’ ;
Ga d’ fhdgradh gu siorruidh uailh ;
Gu lasair ga d’ pliian,
Chaidh dheasach’ da’n Diabh’l,
’S a mhaliachd gu dian ’ga d’ ruag.
’N sin cruaidhichidh Dia
Do chnaimhean mar iar’u,
’Is t-fheithean mar iallaibh prais ;
Is teannaichidh t-fhedil
Mar innein nan ord,
Nach cnamh i le moid an teas.
No ’n ceann thu ’n robh ciall,
Is eolas air Dia,
’S gu’n d’ rinu tbu a riar ’sa chuir ;
Ged tha thu ’n diugh ruisgt*,
Gun aithe’, gun iuil,
Gun teanga, gun suil, gun srdn.
Gabh misneach san uaigh,
Oir eiridh tu suas,
’N uair chluineas tu fuaim an stuic,
’S do thruailleachd gu leir,
Shios fiigaidh tu’d’ dheigh,
Aig durragan breun an t-sluic.
Oir deasaichidh Dia,
Do mhaise mar ghrian,
Bhiodh ag eiridh o sgiath na m’ beann ;
’Cur fradharc ro gheur,
’S na suilean so f£in,
’S iad a’ dealradh mar reullt’ a’d cheann.
Do theanga’s do chail,
Ni ghleusadh gun dail,
A chantainn ’na aros cliii;
Is fosglaidh do chluas,
A dh-eisteachd ri fuaim,
A mholaidh th’ aig sluagh a chuirt.
’N uair dhealraicheas Criosd,
Na thigh eachd a rls,
A chruinneach’ na’m firean suas ;
’N sin bheir thu de leum,
Thoirt coinneamh dha fein,
Mar iolair nan speur aig luaths.
’N uair dh-eireas tu ’n aird,
Grad chuiridh ort failt,
A mhealtainn a chairdeas fein,
Gun dealach’ gu brath,
Il’a chomunn no ghradh,
A steach ann am Parras De.
Fbir ’chluinneas mo dhiin.
Dean aithreachas tra,
’M feadh mhairaes do shlaint’s do bheachd ;
M