Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry, and lives of the Highland bards

TO
SAR-OBAIR NAM BARD GAELACH.
Oirnne dh’ imicham fuathas,
An sgriob so thainig o thuath oirnn,
Tha ar cabaill air fuasgladh,
Chaidh ar n-eirtbire sguabadh,
A’s sinn mar chuileanau cuaine gu’n tredir.
A’s siun mar chuileanan, &c.
Chaill sinn reulla nan dualamh,
Chaidh ar riaghailt a ghluasad,
Ar cairt-iuil air f'albh uainne,
Bhrist ar stiuir ; mo cheud truaighe,
Sinn mar luing ann a’ chuan’s i gu’n sedl.
Sinn mar luing, &c.
Sinn mar llnne gun mhathair,
Mar threud gun bhuachaille gnathaicht
Sinnt'ohhruid aig ar namhaid,
H-uile fear a’ toirt tair dhuinn,
’S na coin luirge gach la air ar tdir.
’S no coin luirg, &c.
Dhuinn’s neo-shubhach an geamhradh,
An ruaig a thug sinn gu Galltachd,
Cha bu bhuannachd ach call dhuinn,
Nis mar cholainn gun cheann siun
O roinn Raonull a’s t-shamhradh uaiun falbh.
O roinn Raonull, &c.
A gnnuis a b’ aillidh ri sirreadh,
An t-shuil bu bhlaithe gu’n tioma,
An leoghann ard air dheagh-oilean,
’Nach d’ chuir uigh an gniomh foilleil,
Ach an rioghalachd shoilleir gu'n ledin,
Ach an rioghalachd, &c.
’S oil leam caradh do cheile,
’S bean na h-aonar a’d’ dhdidh i,
’N deigh a sgaradh o ceud-gradh,
Mhic ’Ic-Ailein o’n dheug thu,
Fhir a leanadh an fheisd mar bu choir.
Fhir a leanadh, &c.
Ach fhir thug Maois as an Euphaid,
’S a sgoilt a mhuir na clar reidh dhaibh,
Thug an triuir as an eigin
O bhidaghadh an creuchdan ;
A High nan righ na leig eucoir da’r coir.
A Righ na’n righ, &c.
MARBHRANN
DO SHIR IAIN MAC-ILLEAIN TRIATH DHUBHAIRT.
Iomraich mo bheannachd,
Gu Bainn-tighearna Thamair,
Bean’s am beil barrachd,
De charantachd naduir ;
Chunaic mise gu dligheil,
A suilean ri snithe,
’S i ’g aireamh mar mhi-adh,
Sior Iain da fagail:
Bha ddrainn a cridhe,
Cho moire ga ruighinn,
’S mar gu’m biodh e air tighinn,
O dhearbh nighean a mathar :
Gu cronachadh sgeula,
Bhiodh fada ’na dheigh sin,
Tliug Mairiread na feile,
Spor gheur do’n fhear-dhana.
Nach ionghnadh ri chlaistin,
Gu m beil mise o cheann fada,
Ann an turcadaich cadail,
Agus m’ acaid ro-chraiteach ;
Tha cneidh air mo ghiulan,
S mi leisg air a dusgadh,
Air cagal le ’ hiirach,
Gun uraich I’m bas dhomh,
Gidheadh cha sgeul-ruine,
Ach sgeula’s mor curam,
Sir Iain gu’n dusgadh,
An dlu chiste chlaraibh ;
B’e so an fhras chiuraidh,
A mhill ar n-abhall’s ar n-ubhlan
Roinn ar dosgainn a chrunadh,
Fhrois am tiur bharr a gharaidh.
B’e fein ar crann dosrach
A chomhdaich le choltas
Gur a coilltichin soita
’N dh-fhas toiseach a fhreamha
Gu’n dreadhunn gu’n chrionach,
Gun chritheann gu’n chrin-fhiodh
Ach geugan ro phriseil,
Do dh-fhion-fhuii na Spaine,
Bha fios aig luchd leubhaidh,
’S aig seanachaidhean geura.
Air ar teachd o Ghathelus,
As an Euphaid a thainig,
Sliochd mhilidhean treuna,
Fhuair ceannas na h-Eireann,
Mar bha fir na feile,
Agus Eirimon dana.
O’n ghin sibh o Scota,
Bha bhuaidh air bhur cordai,
A’ dearbhadh’s a cdmhdach,
Am pdr as an d’ fhas sibh,
Far an gabhadh sibh comhnaidh,
Bu leibh ceannas na fdid sin,
Le iomadaidh cdrach,
Agus moran a bharr air,
Ciad nighean Mhlc-Domhnuill,
Mar mhairistc pdsda,
B’e n seanaileir comhraig,
’N ciad Xhoisich a’s armainn.