Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
![(117) Page 109 -](https://deriv.nls.uk/dcn17/1070/4958/107049585.17.jpg)
Caib. Ill,]
EACHDRAIDH NA H-EAGLAISE.
109
gu do chuir e spiorad naomh air, gu’n d’rinn e an saoghal, ’s gu
robh e riaghladh na crninne, reir toil Athar agus a Mhorachd,”
Ghabh moran ri bharail—a bha seasamh leis—agus bha da
easbuig do’n aireamh. Bha’n t-easbuig Alastair, agus a’
chleir bha foidh an Alecsandria ’g a chomhairleachadh pill-
eadh o mhearacbd, ach o nach deanadh sin feum—ghairm e
comhairle’s an robh ceud easbuig, a dhit Arius o nach aidich-
eadh e bharail mhearachdach. Oha do chuir sin athadh air
Arius, thar e as do Phalestine, far an do ghabhadh e do
chomunn nan Criosduidhean, ged bha e fein ’s na bha ’g a
leanmhuinn fodh ascaoin eaglaise. Bha moran deasboireachd
mu’n bharail so, agus na daoine b’fhearr’s a’ chleir an aghaidh
a cheile uimpe, ’s a’ gnathachadh cainnt mhi-iomchuidh do’n
aidmheil—air mhodh’s gu tug Constantine oidheirp air an cur
nan tamh le sgriobhadh ’g an ionnsuidh le cheile ach’s an a
dhuisg e a’ chomh-stri. Ach an deanadh iarrtas an iompaire
sith a measg leithid do bhuaireas ! Ghairm e, air an aobhar
sin, comhairle aig Nice, ann am Bithinia, mu’n robh sinn
cheana labhairt. Thainig Arius a lathair, agus chuir e’n ceill
a bharailean, agus chaidh e fein, ’s iadsan bha ’g aontachadh
leis a dhite, o nach cuireadh iad an ainm ri creud Nicene.
ChuireadhAriusair fogradh,’s chaidh aleabhraichean a losgadh,
agus am binn-san aig am faighte’ aon diubh a thoirt a mach.
Bha didinn ’g a thabhairt doibh os-iosal. Ghairmeadh Arius
an ceann thri bliadhna air ais agus chaidh e fein’s a luchd-
leanmhuinn a ghabhail an comunn Eaglais lerusaleim. Chuir
an t-iompaire g’a shireadh gus a thoirt a stigh do’n Eaglais
aig Constantinople, ach thainig crioch air a bheatha mu’n
b’urrainn e tighinn. Bha naimhdean cur an ceill gu b’e breith-
eanas a thainig air air-son mi-dhiadhachd,—ach bha aobhar
bu mho aig a chairdean a chreidsinn nach robh a bhas an ain-
fhios doibh-san.
Bha Constantius a’ dionadh a luchd-aidmheil, bha iompairean
’na dheigh, co math ri easbuigean, agus eaglaisean, cuid leo
agus cuid ’n an aghaidh. Thoisich an sin deasboireachd ’n am
measg fein—cuid cur an ceill gu robh e co ionan ri athair ’na
bhith agus cuid nach robh e an inbhe co ard. Bha iomadh
EACHDRAIDH NA H-EAGLAISE.
109
gu do chuir e spiorad naomh air, gu’n d’rinn e an saoghal, ’s gu
robh e riaghladh na crninne, reir toil Athar agus a Mhorachd,”
Ghabh moran ri bharail—a bha seasamh leis—agus bha da
easbuig do’n aireamh. Bha’n t-easbuig Alastair, agus a’
chleir bha foidh an Alecsandria ’g a chomhairleachadh pill-
eadh o mhearacbd, ach o nach deanadh sin feum—ghairm e
comhairle’s an robh ceud easbuig, a dhit Arius o nach aidich-
eadh e bharail mhearachdach. Oha do chuir sin athadh air
Arius, thar e as do Phalestine, far an do ghabhadh e do
chomunn nan Criosduidhean, ged bha e fein ’s na bha ’g a
leanmhuinn fodh ascaoin eaglaise. Bha moran deasboireachd
mu’n bharail so, agus na daoine b’fhearr’s a’ chleir an aghaidh
a cheile uimpe, ’s a’ gnathachadh cainnt mhi-iomchuidh do’n
aidmheil—air mhodh’s gu tug Constantine oidheirp air an cur
nan tamh le sgriobhadh ’g an ionnsuidh le cheile ach’s an a
dhuisg e a’ chomh-stri. Ach an deanadh iarrtas an iompaire
sith a measg leithid do bhuaireas ! Ghairm e, air an aobhar
sin, comhairle aig Nice, ann am Bithinia, mu’n robh sinn
cheana labhairt. Thainig Arius a lathair, agus chuir e’n ceill
a bharailean, agus chaidh e fein, ’s iadsan bha ’g aontachadh
leis a dhite, o nach cuireadh iad an ainm ri creud Nicene.
ChuireadhAriusair fogradh,’s chaidh aleabhraichean a losgadh,
agus am binn-san aig am faighte’ aon diubh a thoirt a mach.
Bha didinn ’g a thabhairt doibh os-iosal. Ghairmeadh Arius
an ceann thri bliadhna air ais agus chaidh e fein’s a luchd-
leanmhuinn a ghabhail an comunn Eaglais lerusaleim. Chuir
an t-iompaire g’a shireadh gus a thoirt a stigh do’n Eaglais
aig Constantinople, ach thainig crioch air a bheatha mu’n
b’urrainn e tighinn. Bha naimhdean cur an ceill gu b’e breith-
eanas a thainig air air-son mi-dhiadhachd,—ach bha aobhar
bu mho aig a chairdean a chreidsinn nach robh a bhas an ain-
fhios doibh-san.
Bha Constantius a’ dionadh a luchd-aidmheil, bha iompairean
’na dheigh, co math ri easbuigean, agus eaglaisean, cuid leo
agus cuid ’n an aghaidh. Thoisich an sin deasboireachd ’n am
measg fein—cuid cur an ceill gu robh e co ionan ri athair ’na
bhith agus cuid nach robh e an inbhe co ard. Bha iomadh
Set display mode to:
Universal Viewer |
Mirador |
Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated.
Rare items in Gaelic > Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Eachdraidh na h-Eaglaise > (117) Page 109 |
---|
Permanent URL | https://digital.nls.uk/107049583 |
---|
Description | Out-of-copyright books printed in Gaelic between 1631 and 1900. Also some pamphlets and chapbooks. Includes poetry and songs, religious books such as catechisms and hymns, and different editions of the Bible and the Psalms. Also includes the second book ever published in Gaelic in 1631. |
---|