Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Leabhraichean an t-Seann Tiomnaidh, air an tarruing o'n cheud chanain chum gaelic albannaich

380
ESRA
ceartan air fis lionmhor os ar ceann, agus
tlia ar ciouta air eirigli suas gu ndamh.
7 O l&ithibh ar D-aithriche bha sinn ann
an cionta mdr gu ruig an la ’n diugh, agus
air son ar n-eu-cearta thugadh thairis sinn
fein, ar rlghrean, ar sagairt do lainih righ-
rean nan tir, do’n chlaidhearah, do dhaorsa,
agus do chreachadh, agus do naire gnuise,
mar air an \k'n diugh.
8 Agus a nis car tamuill bhig nochdadh
ras on Tighearn ar Dia, a dh’fhagail
uinn fuighill, agus a thabhairt tairnge
dhuinn ’na ionad naomh, churn gu’n soill-
sicheadh ar Dia ar suilean, agus gu n tug-
adh e dhuinn beagan beothachaidh ’nar
daorsa
9 Oir bha sinne ’nar tr&illidh, gidheadh
’nar daorsa cha do threig ar Dia sinn, ach
fhuair e trocair dhuinn ann an suilibh
righrean Phersia, a thoirt duinn ath-
bheothachaidh a chur suas tighe ar De,
agus a leasachadh na mhilleadh ann, agus
a thoirt duinn balla ann an ludah agus ann
an lerusalern.
10 Agus a nis, O ar Dia, ciod a their
sinu an deigh so? oir threig sinn t-aith-
eantan,
11 A dh'&ithn thu le d’ sheirbhisich na
fiidhean, ag radh, Tha ’n talamh d’am
bheil sibli a’ dol g'a shealbhachadh, ’na
thalamh nedghlan le neeghloine shluaigh
nan tir le’n graineileachdaibh, a lion e o
cheann gu ceann le’n salachar.
12 A nis ma ta na tugaibh bhur nigh-
eana d’am macaibh, agus an nigheana-san
na gabhaibh do bhur macaibh-sa, agus na
h-iarraibh an sith, no an saoibhreas gu
briith; chum gu’m hi sibh laidir, agus
gu’n ith sibh maith an fhearainn, agus
gu’m fag sibh e ’na oighreachd do r cloinn
gu br^th.
13 Ach an deigh gach ni a thainig oirnn
air son ar droch oibre, agus air son ar
cionta mhoir, o nach d’rinn thusa ar Dia
peanas oirnn a r6ir ar droch thoillteanais,
agus gu n d thug thu dhuinn a leithid so
do shaorsa;
14 Nam briseamaid a ris t’&itheantan,
agus nan deanamaid cleamhnas ri sluagh
nan graineileachd sin, nach biodh fearg
ort ruinn gus an cuireadh tu as duinn, air
chor as nach biodh fuigheall no dol as
ann ?
15 A Thighearna Dhe Israeli, is ceart
thusa, oir tha sinn a lathair a thainig
as, mar air an l&’n diu^h. Feuch, tha
sinn a’d’ thianuis ’nar peacannaibh: oir
cha’n urrainn sinn aeasamh a’d' fhianuis
air son so.
CAIB. X.
A NIS an uair a rinn Esra urnuigh, agus
a dh aidich e, a’ gul, agus ’ga thilg-
eadh fein sios fa chomhair tighe Dhe,
chruinnich d'a ionnsuidh h-Israel comh-
chruinneachadh ro-rahor do thearaibh,
agus do mhnaihh, a^us do chloinn ; oir
ghuil an sluagh gu mor.
2 Agus labhair Sechaniah mac lehieil,
aon do mhacaibh Elaim, agus thubhairt e
ri h-Esra, Pheacaich sinn an jjgbaidh ar
De, agus ghabh sinn d’ar n-ionnsuidh
mnai choimheach do shluagh na tire : ach
a nis tha ddchas aig Israel a thaobh an ni so. I
3 A nis uime sin deanamaid coimh- 1
eheangal ri’r Dia, na mnai uile a chur I
uainn, agus iadsan a rugadh led, a reir |
comhairle mo thigheam, agus na rauinn- I
tir a chriothnaicheas ri aithne ar De, agus M
deanar a reir an lagha.
4 Eirich ; oir dhuitse buinidh an ni so, I
agus bithidh sinne maille riut: gabh mis- |
neach, agus dean.
5 Agus dh’dirieh Esra, agus thug e air |
na h-ard shagartaihh, na Lebhithich, ag- I
us Israel uile mionnaehadh, gu’n deanadh K
iad a reir an fhocail so ; agus mhionnaich I
iad.
C An sin dh’eirich Esra o lathair tighe I
Dhe, agus rhaidh e do sheomar lohnnain, I
inhic Eliasib : agus an uair a th&inig e’n I
sin, cha d’ith e aran, agus cha d’ol e uisge ; I
oir rinn e bron air son cionta na muinntir I
a thugadh air falbh.
7 Agus thug iad gairm air feadh ludah i'
agus lerusaleim, do uile chloinn a’ bhraigh- ■
deanais, iad a chruinnicheadh ri cheile gu
h-Ierusalem ;
8 Agus ge h’e neach nach tigeadh an
ceann thri laithean, a rcir comhairle nan
uachdaran agus nan seanair, gu’n tugadh
uaith a mhaoin uile, agus gu’m biodh e
fein air a dhealachadh o chomhchruinn-
eachadh na muinntir a thugadh air falbh. ■
9 Agus chruinnicheadh fir ludah agus
Bheniamin uile gu h-Ierusalem an ceann
thri laithean : bha e anns an naothadh
mios, air an fhicheadamh 1& do’n mhios :
agus shuidh an sluagh uile ann an sraid
tigbe Dh6, air chrith air son an ni so, ag¬
us air son an uisge mhoir.
10 Agus dh’eirich Esra an sagart, agus
thubhairt e riu, Pheacaich sibh, agus I
ghabh sihh dhuibh fein mnii choimheach I
a mheudachadh peacaidh Israeil.
11 A nis ma ta deanaibh aidmheil do n I
Tighearna Dia bhur n-aithriche, agus 1
coimhlionaibh a thoil; ayus dealaichibh ]
sibh fein o shluagh na tire, agus o na 1
mnaibh coimheach.
12 Agus fhreagair an coimhthional uile, 1
agus tltubhairt iad le guth ard, Mar sin, a }
reir t’fhocail, tha e ccangailte oirnne a |
dheanamh.
13 Ach than sluagh lionmhor, agus is 1
am mor uisge e, agus cha’n urrainn sinn 1
seasamh a muigh, agus cha’n obair aoin j
la, na da Id so; oir tha sinn lionmhor a |
pheacaich anns an ni so.
14 Seasadh a nis, ar n-nachdarain do’n
choimhthional uile, agus aig dmannaibh jj
suidhichte thigeadh iadsan uile ’nar hailt- I
ibh a ghabh dhoibh fein mnai choimheach,
agus maille riu seanairean gach baile, ag- j
us a bhreithcamhna, gns an tionndiadh-
ear fearg laiste ar De uainn a thaobh an
ni so.
15 Sheas a mhiin lonatan mac Asaheil, I
agus lahasiah mac Thicbhah, air son so : ^
agus chuidich Mesulam agus Sabetai an Le-
bhitheach leo.
10 Agus rinn claim a’ bhraighdeannis
mar sin : agus dhealaicheadh Esra an sa^- |
art, agus cinn araidh nan aithrjche a .reir ^
tighe an aithriche, agus iad uile a rcir an
aiumean, agus shuidh iad sios air a’ cheud
3BS