Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Leabhraichean an t-Seann Tiomnaidh, air an tarruing o'n cheud chanain chum gaelic albannaich

CAIB. IV. 3
9 Agus dh’ 6igh an Tighefima Dia air
Adharah, agus thubhairt e ris, C’ ^it am
bheil thu?
10 Agus thubhairt e, Chuala mi do
ghuth sa’ gharadh, agus bha eagal orm a
chionn gu 'n robk mi lomnochd, agus
dh’ fholaich mi mi fein.
11 Agus thubhairt e, C6 dl)’innis dhuit
gu ’n robk thu lomnochd? An d' ith thu
do n chraoibh, a dh’ aithn mise dhuit gun
itheadh dh’i ?
12 Agus thubhairt an duine. A’ bhean a
thug thu gu bhi maille rium, thug ise
dhomh do n chraoibh, a^-us dh’ ith mi.
13 Agus thubhairt an Tighearna Dia ris
a’ mhnaoi, Ciod e so a rinn thu? agus
thubhairt a’ bhean, MheaU an nathair mi,
agus dh’ ith mi.
14 Agus thubhairt an Tighearna Dia ris
an nathair, A chionn gu ’n d’ rinn thu so,
tha thu mallaichte thar gach ainmhidh,
agus thar uile bheathaiche na macharach :
air do bhroinn imichidh tu, agus duslach
ithidh tu uile laithean do bheatna.
15 Agus cuiridh mi naimhdeas eadar
thusa agus a’ bhean, agus eadar do shiol-
saagus a slol-sa : bruthaidh esan do cheann,
agus bruthaidh tusa a shail-san.
16 Ris a’ mhnaoi thubhairt e, Meudaich-
idh mi gu mor do dhoilgheas agus do
thoirrcheas ;. am pein beiridh tu claim,
agus ri t’fhear bitnidh do thogradh, agus
bithidh uachdaranachd aige ort.
17 Agus ri h-Adhamh thubhairt e, Do
bhrigh gu ’n d’ eisd thu ri guth do mhn&,
agus gu’n d’ith thu do’n chraoibh a dh aithn
mise dhuit, ag radii, Cha ’n ith thu dh’i,
tha ’n talamh mallaichte air do shon ; ann
an doilgheas ithidh tu dheth uile Dithean
do bheatha.
18 Agus droighionn agus cluarain bheir
e mach dhuit, agus ithidh tu luibh na
macharach.
19 Am fallus do ghnilise ithidh tu aran,
gus am pill thu dh’ ionnsuidh na talmhainn ;
oir aisde thugadh thu: oir is duslach thu,
agus gu duslach pillidh tu.
20 Agus thug Adhamh Euhha mar ainm
air a mhnaoi, do bhrigh gu in b’ i milt hair
nan uile bheb.
21 Agus rinn an Tighearna Dia do Adh¬
amh agus d’ a mhnaoi, cotaichean croicinn,
agus chdmhdaich e iad.
22 Agus thubhairt an Tighearna Dia,
Feuch, a ta ’n duine air f&s mar aon dhinn
fein, fiosrach air maith agus ole. Agus a
nis air eagal gu ’n sineadh e niach a lamb,
agus gu ’a gabhadh e mar an ceudna do
chraoibh na beatha, agus gu ’n itheadh e,
agus gu’m biodh e beo gu siorruidh :
23 Air an aobhar sin chuir an Tighearna
Dia a mach e k garadh Edein, a shaoith-
reachadh na talrahainu, as an d’ thugadh
e.
24 Agus dll’ fhdgair e mach an duine;
agus shuidhich e san taobh an ear do ghar¬
adh Edein Cheruban, agus claidheamh
lasarach, a bha tionndadh air gach laimh,
a ghleidheadh slighe craoibhe na beatha.
CAIB. IV.
AGUS dir aithmch Adhamh a bhean
Eubha, agus dh’ fh^s i torrach, agus
rug i Cain, agus thubhairt i, Fhuair mi
duine o ’n Tighearna.
2 Agus a ris rug i a bhrathair Abel: ag¬
us bha Abel ’na bhuachaille chaorach, ach
bha Cain ’na threabhaiche fearainn.
3 Agus tharladh an ceann laithean ar-
aidh, gu ’n d’ thug Cain do thoradh an
fhearainn tabhartas do ’n Tighearna.
4 Agus thug Abel mar an ceudna do
cheud-ghinibh a threid, agus d’an saill:
agus bha meas aig an Tighearn air Abel
agus air a thabhartas :
5 Ach air Cain, agus air a thabhartas,
cha robh meas aige. Agus bha Cain fuidli
throm fheirg, agus thuit a ghnuis.
6 Agus thubhairt an Tighearna ri Cain,
C’ ar son a tha fearg ort ? agus c’ ar son a
thuit do ghnuis ?
7 Ma ni thu gu maith, nach gabhar riut ?
agus mur dean thu gu maith, aig an dorus
thapeacadh naluidhe. Agusriutsa bithidk
a thogradh, agus bithidii uachdaranachd
agad air.
8 Agus labhair Cain ri h-Abel a bhrath¬
air : agus ’nuair a bha iad sa* mhachair,
dh’ 6inch Cain suas an aghaidh Abeil a
bhrithar, agus mharbh se e.
9 Agus thubhairt an Tighearna ri Cain,
C’ Slit am bheil Abel do bhrathair ? Agus
thubhairt esan, Cha ’n ’eil t'hios agam. Am
mise fear-gleidhidh mo bhrathar ?
10 Agus thubhairt esan, Ciod a rinn thu ?
Tha guth fola do bhrathar ag eigheach
riumsa o ’n talamh.
11 Agus a nis tha thu mallaichte o ’n
talamh, a dh’ fhosgail a bheul a ghabhail
fola do bhr&thar o d’ laimh.
12 ’Nuair a shaoithricheas tn an talamh,
cha toir e dhuit a so suas a neart. A’
t’ fhogarach agus a’t’ fhear-fuadain bithidh
tu air an talamh.
13 Agus thubhairt Ca'n ris an Tigh¬
earna, Is mo mo pheanas na gur urrainn
mi ghihlan.
14 Feuch, dh’ fhdgair thu mi mach an
diiijgh bharr aghaidh na talmhainn : agus
od ghnuis-sa folaichear mi, agus bithidii
mi a’m’ Ihdgarach agus a’m’ fhear-fuadain
air an talamh ; agus tarlaidh, gach neach a
gheibh m),gu marbh e mi.
15 Agus thubhairt an Tighearna ris,
Uime sin ge b’ e air bith a raharbhas Cain,
nithear a sheachd uiread do dhioghaltas
air. Agus chuir an Tighearna comhara
air Cain, a chum ge b* e neach a gheibh-
eadh e nach raarbhadh se e.
16 Agus chaidh Cain a mach A lathair
an Tighearn, agus ghabh e cdmhnuidh
ann an tir Nod an taonh an ear do Eden.
17 Agus dll’ aithnich Cain a bhean, agus
dh’ fhas i torrach, agus rug i Enoch : agus
thog e baile, agus ghoir e ainm a’ bhaile a
reir ainme a mhic, Enoch.
18 Agus rugadh do Enoch Irad; agus
ghin Irad Mehuiael; agus ghin Mehuiael
Metusael; agus ghin Metusael Lamech.
19 Agus ghabh Lamech dha tein da
mhnaoi: b' e ainm a h-aon diubh Adah
agus ainm na mnd eile Sillah.
20 Agus ghin Adah labal: b’ esan athair
na dromge a ta gabhail cdmhnuidh am
huthaibh, agus na droinge aig am bheil
epreidh.