Books and other items printed in Gaelic from 1801 to 1840 > Tiomnadh Nuadh ar Tighearna agus ar Slanuighir Iosa Criosd

C A I B» II.
505
ro òirdheirce na na h-alngil, mheud
gu'n d'fhuair e*' mar oighreachd
jiinm hu ro fhearr na iadsan.
5 Oir cò do na h-aiugil ris an
dubhairt e uair air bith, Is tu mo
Mhacsa, an diugh ghin mi thu ?
agus a rìs, Bithidh mise a'm' Athair
dhasan, agus bithidh esan 'na Mhac
dhomhsa ?
6 Agus a rìs, 'nuair a tha e a
tabhairt a' cheud-ghin a steach do'n
t-saoghal, a deir e, Agus deanadh
uile aingil De aoradh dha.
7 Agus a thacbh nan aingeal a
deir e, Neach a ta deanamh aingle
'nan spioradaibh £, agus a mhinisteir-
ean uan lasair theine.
8 Ach ris a Mhac a deir e, Tha
do righ-chdihir, a Dhè, gu saoghal
nan saoghal ; is slat-rìoghail ro chotii-
romach slat do rioghachdsa :
9 Ghràdhaich thu fìreantachd,
agus thug thu fuath do aingidheachd ;
uime sin dh'ùng Dia, do Dhia-sa,
thu le h-oladh aoibhneis os ceann do
chompanacha.
10 Agus, Leag thusa, a Tighearn,
bunaite na talmhainn air tùs; agus
is iad na nèamha cibre do làmh.
11 Teirgidh iadsan, ach mairidh
tusa : agus fàsaidh iad uile sean mar
eudach ;
12 Agus fillidh tu iad mar bhrat,
agus caochlaidhear iad : ach is tusa
an ti ceudna, agus cha'n fhàiinich do
bhliadhnan.
13 Ach cò do na ainglibh ris an
dubhairt e uair air bith, Suidh air
mo dheas-làimh, gus an cuir mi do
naimhde 'nan stòl-chos fuidh d'chos-
aibh ?
14 Nach spiorada ff ithealaidh iad
uile, air àn cur a mach chum frith-
ealaidh dhoibhsan a bhios 'nan oigh-
reachaibh air slàinte ?
C A I B. I I.
4 Is còir dhuinn bhi ìimhal do Ckriosd,
5 agus sin do bhrigh gu'n d'aon-
laich e ar nàdur-ne a ghabhail air
fein> 14 mar a bha sin feumail.
UIME sin is còir dhuinn an ro
thuiileadh aire a thoirt do na
nithibh a chuala sinn, air eagal uair
sam bith gu'n leigeamaid ruith leo.
2 Oir ma bha am focai a labhradb
le h-ainglibh seasmhach, agus gu'ii
d'fhuair gach uile bhriseadh agus
easumhlachd dìol-thuarasdal dligh-
each ;
5 Cionnus a thèid sinne as, ma ni
sinn dìmeas air slàinte co mòr, a
thòisich an tùs air bhi air a ]af)hairt
leis an Tighearn, agus a rinneadh
dearbhta dhuinne leosan a chual e ;
4 Air bhi do Dhia a' deanamli
comh-fìiianuis leo, araon le comhar-
aibh agus le h-iongantasaibh, agus
le feartaibh eagsamhlah, agus le
tiodhlacaibh an Spioraid naoimh, a
rèir a thoile fèin ?
5 Oir cha do chuir e fuidh cheann-
sal nan aingeal an saoghail ri teachd,
mu'm bheil sinn a labhairt.
6 Ach rinn neach fianuis ann an
ioìiad àraidh, ag ràdh, Ciod e an
duine gu'n cuimhnicheadh tu air ì
no mac an duine gu'm fiosraicheadh
tu e ?
7 Rinn thu e rè tamuill bJiig ni's
ìsle na na h-aingil; chrùn thu e le
glòir agus le /i-onoir, agus chuir thu
e os cean oibre do làmh.
8 Chuir thu na h-uile nithe sìos
fuidh a chosaibh. Oir ann an cur
nan uile nitlie f'uidhe dha, cha d'fhàg
e ni air bith gun ehur fuidhe. Ach
a nis cha 'n'eil sinn a' faicinn nan
uile nithe fathast air an cur fuidh a
cheannsal.
9 Ach chi sinn losa, a rinneadh rè
ùine bhig ni b ìsle na na h-ahigil,
chum tre ghràs Dè gu'm blaiseadh e
bàs air son gach uile dhuine, tre
fhulang a' bhàis air a chrùnadh le
glòir agus le /^-onoir.
10 Oir b'iomchuidh dhasan, air
son am bheil na h-uile nithe, agus
tre'm bheil na h-ulle nithe, ann an
tabhairt mhòraìn mhac chum glòire,
ceannard an sìàinte a dheanamh foirfe
tre fhulangasaibh.
11 Oir a ta araon an ti a naomh-
aicheas, agus iadsan a naomhaichear,
uiie o aon : air an aobhar sin cha
nàr leis bràithrean a ghairm diubh,
f uiread ni's fcarr na na h-aingil as a fhuair e. S a theachdoirean
'nan gaothaibh. ^ iomadh-ghnètheach,
C c 3