Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Osnaichean bho ifrinn, no, Acain anma damnaite

60 OSNAIDHEAN BllO IJbRINN,
phianadh a rìreadh, leaghaìdh no cuiridh Dia
cumhachdaeh nèimh urrad do chorraich agus
do dhioghaltas ort 's a 's urrainn e, le neart a
chumhachd glòrmhor. Mar a thuirt mi roimhe,
gheibh thu a chorraich, cha-n ann le boinn-
ean, ach le frasan, thig i le tairneanach, air do
chorp agus air t' anam cho teann, agus cho
tiugh, 's gu 'm bi thu air do phianadh thar
tomhas. Agus mar sin a deir an Sgriobtur a*
labhairt mu dhèibhinn nan aingidh, " Muinntir
air an deanar peanas le sgrios sìorruidh o
làthair an Tighearna, agus o glòir a chumh-
achd,*' (2 Tes. i. 9.) 'nuair a bhios na naoimh
ag amharc le meas air a mhathas agus air a
ghlòir.
A rithist, bithidh so agad, mar a thuirt mi
roimhe, gun stad sam bith, cha bhi socair sam
bith agad, cha bhi cho fada sa dh' f haodas
'neache-fèina thionnda ; bithidhe agaddoghnà,
gach uair> a latha agus a dh' oidhch'; oir cha
bfiàsaich a' chnuimh gu bràth, ach do ghnà
a' cagnadh, agus cha mhùchair an teine gu
sìorruidh ; mar tha e sgrìobht' ann am Marc.
ix.
A rithist, bi'dh tu gu bràth anns a' chor so,
agus tha sin cho brònach ri càch uile. Oir na'm
biodh aig duine a pheacannan gu lèir air an cur
an sùim dha, agus co-chomunn maille ris na
diabhoil, agus uiread do chorraich sa's
nrrainn Dia mòr Nèimh a leagadh air ; tha
mi 'g ràdh, mur biodh e ach air son àm àraid,