J. F. Campbell Collection > Teachdaire Gaelach > Volumes 1-2

1829.
A mhfUhair Chràbhach.
165
mar theid cuid diubh o thir gu tlr
air àmaibh sonraichte. Gad a tha
iomaduidh seòrs' againn san t-
sàmhradli cha rnlior a dh' f huir-
gheas againn fad a gheamhraidh.
Cha luaithe a thòisicheas am
fuaclid ri teachd na dhT halbhas a
Chuag, an Golan - gaoithe, an
Liath-truisg, a Chorra-riathach,
agus iomad seòrs' eile. Itealaich-
idh iad air falbh do dhùthcbaibh
is fearr a f hreagras doibh : agus
anns an am cheudna thig eoin
eile oirnn o rioghachdaibh is faide
mu thuath n'an dùthaich againne.
Tha da ni ro-chomharaichte
san imrich so. 'Se cheud ni gun
tuigeadh na creutairean sin an t-àm
is freagaraiche dhoibh gu falbh
agus gu tighinn ; agus 'se 'n ni
eile, Gum biodh fhios aca c'àite
'm bu choir dhoibh dol, agus ciod
an t-slighebu choir dhoibh a ghabh-
ail.Tha e air a thuigsinn gu bheil aig
eoin na h-imrich so sgiathan,
agus cumadh a tha gu h-àraidh
freagarach arson dol air asdar fada.
Agus tha e ro-shonraichte gu
bheil iad air na h-àmaibh so a'leige
ris gliocas agus riaghailt a tha
cur mòr ìoghnadh oirnn. Mhoth-
aicheadh ann an cuid de Dhùth-
chaibh gu'n cruinnich iad nan
sgaoithibh lionmhor, as gach cear-
naidh de'n tir, ann an àiteachaibh
fa leth a rèir an gne, beagan ùine
ma'n gabh iad an turns, mar gum
biodh iad a' deanamh suas ri cheile
ma'n àite chum an robh iad a' dol;
agus falbhaidh iad an sin le aon
fheachd, agus gun sdiuir gun
chòmbaist san oidhche dhall
dhorch, thairis air chuantaibh,
agus rioghachdaibh, do na dùch-
aibh is iomallaiche. Tha turus
na'n Giadh agus nan Tunnaga
fiadhaich, aithrigh air beaclid
sonraichte. Falbhaidh iad nan da
shreith a' coinneachadh air an
toiseach, mar gum biodh geinn
ann. Tha 'n t-aon is toisiche a'
gearradh an aile do chàch ; 's an
uair a bhios esan agus an dithis a
tha na dhiaigh sgith, theid iad a
chum an deiridh, agus gabhaidh
triùir eile an àite. Tha e air a
mheas gu bheil cuid diubh so a
ni da cheud mile an aon la, 's gun
a bhi air iteig ach sea uairean.
Anns an imrich so tha maitheas
agus freasdal De ro-shoilleir. Nach
furasd f haicinn a chaomh thròcair
dhoibh ann an solar loin, air an
son agus gan sdiùradh far a bheil
so ri f haotainn, 'nuair tha e faill-
neachadh orra an àite eile. Tuig-
eamaid uaithe so gu bheil gach ni
ann an rioghachd an Uile-chumh-
achdaich air a shocrachadh le
gliocas neo-mhearachdach, agus
maitheas neo-chriochnach. Tha'n
t-eun is faoine san ealtuinn fa
fo chùram Dhe. Smuainticheamaid
air a so, agus gabhamaid nàire
arson ar n-an-earbsa, ar teagamh,
agus ar n-iomaguin. Easan a tha
seoladh a mach slighe dona h-eoin,
nach mòr is mo na sin a ni e
dhuitse, O ! dhuine, air bheag
Creidimh ?
Ead. le t — o —
A MHATHAIR CHKABHACH.
Bha ann anAmericabean(i//mf//2-
aidh,a\g an robh an toileachadh na
chunnaic a clann 'an am an òige
air an toirt chum eolas na f irinn,
a' gluasad 'an eagal an Tighearna,
agus a bha nam meas do eagluis
Chriosd.
Bha ministeir àraidh air a
thurus, chual' e iomradh air a
mhnaoi so, agus bha e ro dheòn-
ach a' faicinn ; a' saoilsinn gu 'n
robh ni eiginn ro shonraicht san
dòigh air an do theagaisg i a
clann, a dh' f hag co tarbhach e.
Chaidh e da faicinn, agus dh'
f hiosraich e dhi ciod am modh a