J. F. Campbell Collection > Teachdaire Gaelach > Volumes 1-2

18
Tha m'athaìr air an Stiuir.
May,
no'n cumhachd dìomlìair so abh'-
aice fein abhuileachadh air iarrunn
arachadh ashuathadli rithe. 'Nuair
chaidli so a thuigsinn, dh'flieiich
daoine geiir-chiiiseach an t-eolas
so a chur gu feum. Rinn iad
snàthadan caol iamiinn a shuath
iad ris a chloich-iùil, agus dh'
f hastaidh iad so air mir eatrom
fiodha, a chuir iad air snàmli, agus
'nuair a mhothaich iad gun do
thionndaidh an t-iarunn ris an airde-
Tuath, shocraich iad air a Chairt-
iùil.
Thacliair so anns a bhliadhna
liSO, m'an aon am san d'fhuaradh
a mach innleachdachlo'-bhualaidh.
Do thaobh na h-innleachd so dh'-
fhosgladh a mach eolas eadar
rioghachdan iomallach an t-saogh-
ail. Mar b'e so, clia chluinneam-
aid iomradh air America, air Inn-
sibh na h-Aird-an-Ear no'n lar, no
lionmhoireachd nan Eileana, chum
a bheil Cabhkiichean Bhreatunn a
nis a'seohidh. Ged a bha inn-
leachd a Chlo'-bhuahiidh air f haot-
ainn a mach ; ged a bha muilleine
do Bhiobuill air an ullachadh,eadh-
on a mheud 'sa dh'fhòghnadh do
uile Chinnich an domhain, ged
bhiodh loingeas gun àireamh deas
fa chomhair an turuis, miltean do
luchd-teagaisg an t-soisgeil ullanih
gu dol a mach clium a shearmon-
achadh — bu bheag a dhiongadh so
uile, cha bhiodh shvint" ar Dia-ne
gu bràth ail- a leigcadh ris do
chriocliaihli iomalhich an t-saogh-
ail,mar biodh Cairt-iùil a mharaich'
aca chum an seoladii.
Anns an innleachd so chi sinn
dearbhadh air freasdal an Uile-
chnmhachdaich, ann an dùsgadh
dhaoine clium na nithc sin f haot-
ainn amach.a thafreagarach chum
ruin dhiomhair a ghliocais agus a
nihaitheis fein a chur air an agh-
aidh.
Dàii ; Tha m'athair air an
Stiicir
Cha'n'eil sinn ro chlnnteach co
a sgriobh an dan so anns a bheur-
la, ach tha e nis air eadar- iheang-
achadh gu Gaelic, ann an dòchas
gum bi e taitneach le cuid-eiginn
d'ar luchd-leughaidh ; Bu choir
do'n òg is do'n aosmhor, ann an
creideamh an t'soisgeil, an earbsa
chuir ann an Dia, Athair ar Tigh-
earn losa Criosd, le muinghinii
laidir. Chan urrainn lochd sam
bith èiridh dhoibhsan a tha g'
earbsadh a' freasdal Athaireil an
Ti naoimh sin, aig a'bheil stiuir an
domhain m'aniadh ghrian nalaimh,
's a tha 'g àithne gach ni a reir
comhairl' a thoile.
Dh'c'iiich an f hiiivge, 's shcfid a gliaotli.
Is b'aolihar oillt an fhuaiin,
Do na h-uile h-aou sau eithear fliaoin
Air faonti-adh feadh a chuain.
Ach mac an Sgiobair, balachan maoth,
Chual' e gun gheilt an toinn,
Fiamh aiteis àrd gun robh na ghnuis,
Gun smuaireau air roi'n stuiim.
Dh f licòraich a h-aon do'n sgioba dhetb,
Cionnas bha e co ciiiin ?
i' Cha'n cagal domhsa," fhieagair e
" Tha mathair air an stiuir."
IMar so 'nuair dhiobras solas siun,
'San cridh' le dòlas làn,
Tha acair dhaingean ann nach iri\g,
'Se Dia — is Dia amhuin.
Il'ar n-iirnuigh cromaidh Dia a chinas
Is fuasgladli luath bheir dhuinn,
Ar dcoir gu aiteas tionndaidh e,
Cuaoibhiicas fath ar teinn.
•Mcast; anibi^hairil'h an t-saog!iail
lhru:ii^b,
Karbaibli a Dia nan (l;il