Hew Morrison Collection > Searmoinian

102 C03IHRAG A CHRIOSDUIDH.
agaibh-se, agiis air an aobhar sin, tha sibh n'ur luidhe
inarbh, tha sibh air 'ur treorachadh fuidh dhoiUe le
prionns' an dorchadais, tha e 'g'ur cumail ceangailt* gu
teann le slàbhruidhean an dorchadais, air doigh 's nach
urra dhuibh aon-chuid lamh no cos a ghluasud, oir is
e-sau an duine laidir a tha cumail a sheilbh fein ann an
sìth, gus an d'thig neach eile is treise na e agus gu'm
bual e mach e. Àch tha mi 'g ar fagail-se, agus a' labh-
airt ri cLann taghta Dhe a tha air an gairm. Tha
agaibh-se saoibhreas agus taitneasan an t-saoghaìl so
air an cuir ann bhur rathad, a chum bhur bacadh 'o
saoibhreas do-rannsaichte sin Chriosd a tha de ghloir
shiorrudh fhaotainn ; tha agaibh mar an ceudna geata
cumhung gu a dhol a steach air, ach cha 'ne a mhain
sin, (agus gu cinnteach bhipdh so fein laidir gu leoir air
bhur son) ach tha agaibh ri gleachd a dheanamh ri
cumhachdaibh laidir agus naimde an-iochdmhoir, agus
ri diabhuilibh ann am feoil, nach urrainn a bhi toilichte
le na's lugha no eas-onoir Dhia agus damnadh siorruidh
bhur n-anama fein; (na bithibh 'n'ur codal) tha e eadhon
a nis fein ann an so 'n'ur measg, ag amharc a dh'fheuch-
ainn an urrainn e bhur luasgadh 'n'ur codal, agus an
dean e bhur cluasan tròm air chor 's nach cluinn sibh
an f hirinn so ; oir tha e an dùil 'nuair a gheibh e sin,
gu'n d'fhuair e deagh chothrom, an uair le amharc, nach
faic sibh, agus le eisdeachd nach cluinn sibh, agus 'nuair
a tha bhur cridheachan air an cruadhachadh air dhoigh 's
nach urrainn dhuibh tuigsinn, cha'n 'eil e ag iarraidh
tuille ma ta, ach bhur cluasan a dhruideadh a chum nach
faigh bhur n-anama feum de'n fhocal so, a ni is e cumh-
achd Dhia chum slainte. Gu'n d'thugadh an Tigheaan
dhuit gràs, oir bithidh e ro ghoirt air do shon 'nuair a
bhuadhaicheas esan ort ; oir ann an sin their e, 's niaith
a thoill thu a bhi air do dhamnadh, oir bha sabhaladh
air a thairgse dhuit, ach cha b'aill leat a ghabhail : cha
robh e riamh air a thairgse dhomhsa, uime sin cha b'urra
mi fhaotainn, dh'eisd thu riumsa, ach cha'n eisdeadh
tu ri guth Chriosd, uime sin cha'n eisd esan riutsa 'nis.
Bithidh e ro ghoirt air do shon thu bhi air do chuir air
taobh stigh geataibh na h-ifrinn, agus gun fhaotainn a
mach gu siorruidh tuille ; bithidh e ro ghoirt air bhur
»on am murtair, agus an cù fuilteach sin a bhi agaibh
gu 'ur sathadh troimh na chridhe le lasraichean an teine