Ossian Collection > Sean dain, agus orain Ghaidhealach

( ^s )
bhiiilg^ a dh' ionnfuich Aoife dha fein, ach a dhearmaid
i ionnlachadh do Chonnlaoch, agus leis ambu ghna leo
comhrag ann uifge. Deirir gu'n tllgeadh Connlaoch na
gathan air athair ann coinne an earra, ach nach do thuig
fe c, agus mar fin gu'n do mharbh e a mhac fein.
CHUALAS air fada o fliean,
Soi-fceul a bhuineadh re m' chuimhne.
La bhi mi gu tuirfeach trom
Air an taobhfa dh' Innfe-roghuill.
Clanna Ruraibh na 'm breath mall,
O thigh * Chonchair 's o thigh Chonuill,
Le 'n ur chlainn oig air na maghaibh,
'S iad air urlar Chuige Ulunn.
Na 'm b' e 's gu'n d'thigeadh 'nar ceann
Fior laoch Ula, 's nior bhreath theann,
Gar an' tigeadh cirn o aon bhall eile
Thoirt diombuaidh do Chlanna ruraibh f.
Tigidh chugainn am borb fhraoch
Ancuraldh crothanta Connlaoch,
Do fhios na'm fear gradhach grinn,
O Dhun-fcathaich gu h Eirinn.
Labhalr Conchair re each,
Co gheabh finn chum an og-laoich,
A thoirt beachd no fgeula dh'e,
'S gu'n teachd le h ara uaidhe ?
Ghluais Conull nach lag lamh,
Do ghabhail fceula d' an ogan.
Mar dhearbhadh air toradh an laoich,
Cheangladh Conull le Connlaoch.
D Greafar
* Thaobb. t Chlannaibh-Rurudh.