Blair Collection > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry, and lives of the Highland bards

MAIRI NIGHEAN ALASDAIR RUAIDH.
25
Creach nid an t-seobhaict
Air a sgatha ri aoti uair.
Ach a Chlann an fhir allail,
Bu neo mhalartaich' beusan,
Ann an Lunnuinn, 's am Paris,
Thug sibh ban- air na ceudan,
Chaidli n-ur cliù tharais
Thar talamh na h-EÌphit,
Cheann uidhe luchd ealaidh,
'S a leannan na feileachd.
Ach a fhriamhairh nau ciiraidh,
'S a chuilein nan leoghan,
A's ogha an da sheanar,
Bu chaithreamaich' loistean ;
C'àit' an robh e ri fhaotuinn
Air an taobhs' an Roinn-Eòrpa,
Cha b' fhurrasd ri thaighinn
Anns gach rathad, bu dòigh dhuibh.
Ach a Ruairidh mhic lain,
'S goirt learn fhaighìnn an sgeul-s' orf,
'S e mo chreach-sa mac t-athar,
Bhi na laidhe gun eiridh,
Agus Tòrmod a mhac-sa,
A thasgaidh mo cheille !
Gur e aobhar mo ghearain,
Gu'n chailleudh Je chuil' iad.
Nach mòr an sgeul sgriobhaidh,
S nach ionghnadh leibh fein e,
Duilleach na craoibhe,
Nach do sgaoileadh am meanglan,
An robh cliù, agus onair,
Agus moladh air deagh-bheairt,
Gu daonachdach, carthannach,
Beaunachdach, ceutach.
Ge goirt leam an naidheachd,
Tha mi faighinn air Ruairidh,
Gun do chorp a bhi 'san DCithaich,
Anns an tuama bu dual dut ;
Sgeul eile nach fusadh,
Tha mi claistinn san uair so,
Ged nach tolr mi dha creideas,
Gur beag orm ri luaidh e.
Gur ro bbeag a shaoil mi,
Ri mo shaoghal gu'n eisdinn,
Gun cluinnearaaid Leòdaich,
Bhi ga'm fogradh o'n oighreachd,
'S a'n còraichean glana,
'S a'm fearann gun dòìgh air
*Sar ranntanan t'arsulnn^
Na'n rach-te *n am feura sud.
Gu'n elreadh na t-aobhar
Clann-Raonuill, 's Clann-DòmhnuÌU,
Agns taigh Mhic 'llleain,
Bha daingheann 'n-ur seorsa,
Agus fir Ghlinne-Garaidh,
Nail tharais a Cnòideart,
Mar sud, a's Clann Chama-Shroin,
O champ Inbhìr-Lòcbaidh,
'S beag an t-ionghnadh Clann-Choinnich,
Dheanadh eiridh ri d' ghuailean,
'S gu'n robh thu na'm tìneachd,
Air t-fhilleadh tri uairean,
'S e mo chreach gu'n do Chinneadh
Bhi ma chruinneachadh t-uaghach,
No glaodh do mhna muinntir
'S nach cluinntear, 's an uairs' i.
Tha mo cheist air an oighre,
Th'a stoidhle 's na h-Earadh,
Ged nach deach' thu san tuam' ud,
Far bo dual dut o d' sheanair.
Gur iomadh full uaibhreach,
A dh-fhuairich ad bhallaibh,
De shloinneadh nan righrean,
Leis na chiosaicheadh Manainn.
'S e mo ghaols' an sliochd foirmeil,
Bh'air sliochd Ollaghair, a's Ochraidh,
O bhaile na Boirbhe,
'S ann a stoidhleadh thu'n tòiseach ;
Gur ioma fuil mhorgha,
Bha reota sa chorp ud,
De shliochd armunn Chinntire,
larl' ir, agus Rois thu.
Mhic Iain Stiubhairt* na h-Apunn,
Ged a's gasd* an duin' òg thu,
Ged tha Stiubhartaich beachdai),
lad tapaidh 'n am foirneart,
Na ghabhsa meanmadh, no aiteas,
A's an staid ud, nach coir dhut,
Cha toir thu i dhaindeoin,
'S cha'n thaigh thu le deùin i.
C'uim' an tigeadh fear colgreach
A thagradh ur'n Oighreachd ;
Ged nach eil e ro dheaibhta,
Gur searbh e ri eisdeachd,
Ged tha sinn' air ar creachadh
Mu chloinn mhac an fhir fheilidh,
Sliochd Ruairidh mhoir allail,
'S gur airidh Ìad fein oir.
* Stewart of Appin was married to a daughter of Mac-
Lend of Dunvegan, which made the Mac-Lcods afraid
that he should claim a right to the estate, on account ol
Mac-Leod having left no male heir.