Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
1 84 rROFEDIGAETHA U
Gwelir odáiwith y byr nodion hyn fod Jones, o ran corph,
■wedi ei gymhwyso gan natur i fod yn blismon, ac y mae ydar-
lienydd eisioes, mi gredaf, wedi gwneud ei gasgliadau ei hun
beth ydoedd o ran galluoedd ei feddwl. Yr wyf yn meddwl y
gellir nodi— at iawer o rinweddau eraiU oedd yn Jones— ei fedr
o dd'od i hyd i hanes \iq\A, yn bersonol, teuluol, a chymdeith-
asol, ac hefyd, lle byddai augen, ei íîyddlondeb mewn cadw
cyfrinach. Yr oedd ei fynwes yn ystordy o gyfrinachau, a'r oU
dan glù. O herwydd hyn yr oedd Jones yn boblogaidd iawn,
yn enwedig yn mhlith y rhai a ddylasent ei ofni fwyaf. Nid
oedd ganddo bleser mewn diuoethi gwendidau pobl. Er eng-
raipht, os byddai tuedd mewu rhyw ŵr ieuangc, a fyddai o
ùeulu parchus, at ryw ddrygioni penodol, cadwai Jonesei lygad
arno nes ei ddal ar y weitared, ac yna, ■wedi bygwth \n enbyd
achwyn aruo wrth ei rieni, gostyngai Jones ei lais a siaradai yn
ddifrifol a chyfrinachol— rhoddai y gŵr ieuanc ei law yn ei
boced— ond, na, ni fynai Jones dderbyn dim, ar un cyfrif, ues
eiorfodi, ac yna dywedai y gŵr ieuanc ^' tliat's a good fcllow.'^
Y"n y cyfryw am^ylchiadau yr oedd Jones wedi gwneud ei
ddyledswydd, ac wedi rhoi cynghor rhagorol i"r sprigyn ffast,
ac os oedd y sprigyn yn ystj-ried y dylasai dahi am y cynghor
nid oedd hyny ond efelychiad o wa:th cynulleidfa yn tilu o
■wirfodd ei chalon i bregcthwr am ei gynghor. Teimlai Jones
yn dawel ei fod wedi dangos y ffordd uniawn i"r gẃr ieuanc, ac
ni ddeilliai un lles i neb bj'w bedyddiol drwy wneud yn hj's-
bys ei feiau. Nen, fol engiaipht arall, dywcder fod gẃr o saflo
uchel, ac yn enwedig 03 byddai yn proffesu crefj-dd, yn " tuedd-
benu " at gymeryd dropyn gormod ; byddai Jones yn siwr o'i
gael allan, ac os na fyddai y pechadur yn ymwybodol a theini-
ladol o'i fai, ni phetrusai Jones siarad âg ef i'r perwyl yma —
"Dyraachwi, Mr. Prichard, mae'n ddrwg, yn ddrwg iawn,
gen i'ch gword chwi yn y cyflwr yma heno. Er nad wyf yn
proffesu crefydd fy huu mae gen i barch calon i grefydd, ac mi
fyddaf jn gofidio wrth wcled rhai y gallosid disgwyl gwell
pethau oddiwrthynt yn gwarthruddo'r achos. Yr wyf yn
teimlo mai fy nyledswydd ydyw dweyd wrth eich gweinidog
am yr hyn a wn am danoch. Ond mi gaf siarad à chwi yn y
bore." Y pcth cyntaf a wnai y troseddwr bore dranoeth a
fyddai anfon am Jones, ac wedi hir ymgynghoriad a dealldiur-
iacíh, penderfynai Jones, gan na wyd'ìai neb am y bai ond efe
Gwelir odáiwith y byr nodion hyn fod Jones, o ran corph,
■wedi ei gymhwyso gan natur i fod yn blismon, ac y mae ydar-
lienydd eisioes, mi gredaf, wedi gwneud ei gasgliadau ei hun
beth ydoedd o ran galluoedd ei feddwl. Yr wyf yn meddwl y
gellir nodi— at iawer o rinweddau eraiU oedd yn Jones— ei fedr
o dd'od i hyd i hanes \iq\A, yn bersonol, teuluol, a chymdeith-
asol, ac hefyd, lle byddai augen, ei íîyddlondeb mewn cadw
cyfrinach. Yr oedd ei fynwes yn ystordy o gyfrinachau, a'r oU
dan glù. O herwydd hyn yr oedd Jones yn boblogaidd iawn,
yn enwedig yn mhlith y rhai a ddylasent ei ofni fwyaf. Nid
oedd ganddo bleser mewn diuoethi gwendidau pobl. Er eng-
raipht, os byddai tuedd mewu rhyw ŵr ieuangc, a fyddai o
ùeulu parchus, at ryw ddrygioni penodol, cadwai Jonesei lygad
arno nes ei ddal ar y weitared, ac yna, ■wedi bygwth \n enbyd
achwyn aruo wrth ei rieni, gostyngai Jones ei lais a siaradai yn
ddifrifol a chyfrinachol— rhoddai y gŵr ieuanc ei law yn ei
boced— ond, na, ni fynai Jones dderbyn dim, ar un cyfrif, ues
eiorfodi, ac yna dywedai y gŵr ieuanc ^' tliat's a good fcllow.'^
Y"n y cyfryw am^ylchiadau yr oedd Jones wedi gwneud ei
ddyledswydd, ac wedi rhoi cynghor rhagorol i"r sprigyn ffast,
ac os oedd y sprigyn yn ystj-ried y dylasai dahi am y cynghor
nid oedd hyny ond efelychiad o wa:th cynulleidfa yn tilu o
■wirfodd ei chalon i bregcthwr am ei gynghor. Teimlai Jones
yn dawel ei fod wedi dangos y ffordd uniawn i"r gẃr ieuanc, ac
ni ddeilliai un lles i neb bj'w bedyddiol drwy wneud yn hj's-
bys ei feiau. Nen, fol engiaipht arall, dywcder fod gẃr o saflo
uchel, ac yn enwedig 03 byddai yn proffesu crefj-dd, yn " tuedd-
benu " at gymeryd dropyn gormod ; byddai Jones yn siwr o'i
gael allan, ac os na fyddai y pechadur yn ymwybodol a theini-
ladol o'i fai, ni phetrusai Jones siarad âg ef i'r perwyl yma —
"Dyraachwi, Mr. Prichard, mae'n ddrwg, yn ddrwg iawn,
gen i'ch gword chwi yn y cyflwr yma heno. Er nad wyf yn
proffesu crefydd fy huu mae gen i barch calon i grefydd, ac mi
fyddaf jn gofidio wrth wcled rhai y gallosid disgwyl gwell
pethau oddiwrthynt yn gwarthruddo'r achos. Yr wyf yn
teimlo mai fy nyledswydd ydyw dweyd wrth eich gweinidog
am yr hyn a wn am danoch. Ond mi gaf siarad à chwi yn y
bore." Y pcth cyntaf a wnai y troseddwr bore dranoeth a
fyddai anfon am Jones, ac wedi hir ymgynghoriad a dealldiur-
iacíh, penderfynai Jones, gan na wyd'ìai neb am y bai ond efe
Set display mode to: Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated.
Early Gaelic Book Collections > Matheson Collection > Profedigaethau Enoc Huws > (188) |
---|
Permanent URL | https://digital.nls.uk/81538174 |
---|
Description | Items from a collection of 170 volumes relating to Gaelic matters. Mainly philological works in the Celtic and some non-Celtic languages. Some books extensively annotated by Angus Matheson, the first Professor of Celtic at Glasgow University. |
---|
Description | Selected items from five 'Special and Named Printed Collections'. Includes books in Gaelic and other Celtic languages, works about the Gaels, their languages, literature, culture and history. |
---|