Matheson Collection > Profedigaethau Enoc Huws

44 PROFEDIGAETHAU
" Ydach chwi yü uallt i, Sarah ? Mi -wu ua wuewch chwi mo
fy nghrogi i. Wel, fel yr oeddwn yn dweyd, yr oeddem yu
cymeryd gofal i beidio agor y gwaith ond mor araf ag y
medrem. Pan gaem bob sicrwydd fod tipyu o blwm mewn
rhan neiUduol o'r gwaith fe fyddem yn gadael llonydd iddo fel
arian yn y banc, ac yn ei gadw nes byddai y cwmpeini yu
mron tori ei galon, a phan ddeallem eu bod ar fedr rhoi y
Gwaith i fynu, fe f^'ddem niuau yn myn'd i'r bauc ac yn codi
digon o blwm i roi ysbryd newydd yu y cwmpeiui i fyn'd yn
mlaeu am spel ■wed'yu. Wedi cael y cwmpeiui i ysbryd reit
<ìda, fe fyddem yn ail ddechreu cynilo, ac felly o hyd, ac felly
o hyd ar hyd y blynyddoedd a miuau yn gorfod reportio fel
hyu a reportio fel arall— dyfeisio y celwydd yma uu wythnos
a'r celwydd arall yr -wythuos wed'yn, er mwyn cadw pethau i
fyn'd yn mlaen, nes yr ydw i wedi myn'd heb yr uu celwydd
newydd i'w ddweyd, a thàl i mi ddim fyn'd dros yr hen rai,
achos y mae y cwmpeini yn eu cofio yn rhy dda. Mae y
shareholders trymaf wedi glan ddiflasu a chynddeiriogi ac wedi
penderfynu nad ànt gam yn mheUach. Ond fe all Mr. Fo^ a
minau ddweyd eiu bod wedi gwueud ein dyledswydd, a"u bod
wedi gwneud ein goreu i gadw'r Gwaith i fyn'd yu mlaen."'
" Wel, Eichard," ebe Mrs. Trefor wedi ei syfrdanu yn
hollol, ac yu methu penderfynu pa un ai wedi dyrysu yn ei
synwyrau yr oedd y Capteu ai wedi cymeryd dropyu goimod
yr oedd efe, " Wel, Richard, ydach chi ddim yn deud nad oes
yna blwm yn Mhwllygwynt? Mi"ch clywes chi'n deud gantodd
o weithiau wrth Mr. Denman fod yno whid o blwm ac y bydd-
ech chi'n siwr o ddwad ato rw ddiwruod."
" Ehyngoch chwi a fi, Sarah," ebe'r Capten, " mi gymraf fy
]lẃ nad oes yn Mhwllygwynt ddim llou'd fy het i o blwm.
Ond wuaifT hi mo"r tro, wyddoch, i bawb gaelgwybod hyny.
Dydio ddim llawer o bwys am bobl Llunden, o:id y niae'n
òdrwg gen i dros Denman. Mae o'n gymydog, ac wedi tlodi
ei hun yn dost. Yn wir, mae gen i ofn y bydd Denman can
dloted a finau rai o"r dyddiau nesaf yma."
" Cau dloted a chithe, Eichard ? ydach chi ddim yn deud
y'ch bod chi yn dlawd?'' ebe Mrs. Trefor mewu dychryn
mawr.
" Can dloted, Sarah, a llygodeu Eglwys, onàjust yn unig y
pethau a welwch o'ch cwrapas. Yr oeddwn yu ofni eieh bod