J. F. Campbell Collection > Popular tales of the West Highlands > Volume 2

AN GRUAGACH BAN, MAC RIGH EIREANN. 427
le ceaunn adhart dha aunns a' chaisteal, 's lag 'na builsgein. Chuir-
eadh burn blath air a chasan, 's chaidh e 'laidhe. Nur a dh' eiridh e
'n la 'r na mhaireach bha 'm bbrd air cur thairis leis gach biadli a b'
fhearr, agus bha e mur so ri iiine, 's gon e 'mbth'chainn na h-iiine
Mol seachad. Sheas is' aunns an dorusd. " A Ghruagach bhan, Mhic
Righ Eireann, de 'n staid aunns am bheil thu' ga t' f liaotainn fhin ? "
" na demur tha thu?" urs' ise, " nighean a chaisteil." " Tha mi go
math," urs' esan. "Am bheil fios agad de 'n uin' o thainig thu 'n
so," urs' ise. " Tha mi smaointeachadh go 'n slanaich mi >eachduin,
mu bhios mi aunn an diugh," urs' esan. " Tha raithe mach direach
an diugh," urs' ise. " Cha d' the'id do bhiadh, na do dheoch, na do
leaba, mir na 's miosa na tha end gos an togair thu tilleadh dhach-
aidh." Bha e 'n sin leisfhin gos an robh e smaointeachadh gon robh
mias aige "mach. Aig an am so sheas ise 'san dorusd. " Seadh a
Ghruagach bhan, demur a tha thu' ga t' fhaighinn an diugh ? " urs' ise.
" Gle mhath," urs' esan. " De 'n inntinn aunns am bheil thu 'ga t'
fhaotainn fliiu?" urs' ise. " Innsidh mi sin duit," urs' esan. "Na'm
b' urrainn mo dha lamh ruifihinn air a' bheinn bhioraich 'ud shuas,
gon cuirinn air muinn na beinn mhaoil 'ud eil' i." " Am bheil fios
agad de 'u iiin' o' thainig thu 'n so ?" urs' ise. " Tha mi smaointeach-
adh gon do shlanaich mi mias aunn," urs' esan. " Tha ceaunn an da
bhliadhna direach a mach," uis' ise. '• Cha chreid mi e, air uachdar
an t-saogbail, gon d' thainig aon duine 'gheibheadh buaidh orm fhin
aim an spionnadh na 'n aotromachd," urs' esan. "Tha thu gbrrach,"
urs' ise, " Tha buidheann bheag an so ris an can end an Fhinn, 's
gheibh eud buaidh ort ; cha d' thainig am fear air nach fhaigh end
buaidh." " Greim cha 'n ith mi, deoch cha 'n 61 mi, cadal cha d'
the'id air mo shiiil, gos an ruig mi far am bheil eud, 's gos am hi
f bios agam cb eud," urs' esan. "A Ghruagach bhan na bi cho gbrr-
ach, agus lig seachad an fhaoineis sin as do cheaunn. Fan mur a
tha thu, 's lios agam gon till eud thu," urs' ise. " Tamh oidhche na
latha cha dian mi gos an ruig mi eud," urs' esan. "Tha latha bog,
cebthar aunn an diugh," urs' ise, " agus tha thu 'cur rorahad gom
falbh thu." " Tha 'n Fhinn 'na leithid so de dh' aite, agus lian ac
ag iasgach brie. Gabhaidh tu null far am bi eud. Chi thu 'n Fhinn
air an dariia taobh, 's Fionn na bnrachd air an taobh eile. Gabhaidh
tu far am bi e, agus beannachaidh tu dha. Beannachaidh Fionn
duit aunns an dbigh chiadhna. larraidh tu cosnadh air. Abraidh e
nach 'eil cosnadh aige dhuit an drasd, gom bheil an Fhinn gle' laidir,
's nach cuir e duine 'mach. Abraidh e de 'n t-ainm a th' ort.
Freagraidh tus' an tin, t' ainm nach do cheil thu riabh, an Gruagach
ban, Mac High Eireann. Abraidh Fionn an sin, Gad a bhithinn-sa