J. F. Campbell Collection > Popular tales of the West Highlands > Volume 1

SGEULACIID AIR NIGHEANAN RIGH LOCHLAINN. 247
ach leis a' chriin far an robh nighean an righ. " IMata," thubhairt
ise, " mur b'e gum blieil fios agam nach gabhadh e deanamh, cha
chreidinn nach e so an criin a bha agam an uair a bha mi leis an
fhamhair mliòr." Thubhairt nighean mheadhonach an righ ris a'
ghobhainn, " Caillidh tu 'n ceann mar dean thu criin airgid dhòmhsa
coltach ris an fhear a bh' agam an uair a bha mi aig an fhamhair."
Thug an gobha an tigli air fo sprochd, ach chaidh a bhean 'na
choinneamh an diiil ri naigheachd mòr "s brosguil ; ach 'se bh' ann
gun d' thubhairt an gille, " gun deanadh esan crhn airgid, na 'm
faighadh e na leòir do dii' airgiod." Fhuair an gobba ni's leoir do
dh' airgiod le òrdugh an righ. Chaidh an gille 's rinn e mar a rinn
e roimhe. Leig e fead ; thainig an iolaire. " Falbh," thubhairt
esan, " agus thoir thugam-sa an so an criin airgid a bha aig nighean
mheadlionacli an righ an uair abhai aig an fhamhair." D' fhalbh
an iolaire, 's cha b' fliada bha i air a turns leis a' chriin airgid.
Dh' fhalbh an gobhainn gu subhach, sunndacli leis a' chriin airgid
gu nighean an righ. "Mata," thubhairt ise, "tha e anabnrrach
coltach ris a' chrim a bh' agam dar a bha mi aig an fhamhair."
Thubhairt nighean òg an righ ris a' ghobha, " E a dheanamh crhn
copair dh' ise, coltach ris a chrun chopair a bha aice, nuair a bha i
aig an fhamhair." Bha 'n gobha an so a' gabhail misnich, 's chaidh
e dhachaidh mòran ni bu toilichte air an trò so. Thòisich an gille
air spealgadh a' chopair, 's air a thilgeadh a mach air gach dorus '3
uinneag. Bha iad an so as gach ceann do 'n bhaile a' tion-
ail a' chopair mar a bha iad a' tionail an oir 's an airgid.
She'id e 'n fheadag, 's bha 'n iolaire ri 'thaobh. " Rach air
t' ais," thubhairt esan, " agus thoir an so thugamsa an criin cop-
air a bha aig nighean òg an righ an uair a bha i aig an fhamhair."
Dh' fhalbh an iolaire, 's cha robh i fada 'dol 'sa' tighinn. Thug e 'n
crim do 'n ghobhainn ; dh' fhalbh an gobhainn gu subhach, sunnd-
acli, 's thug e do nighean òg an righ e. " Mata," thubhairt ise, " cha
chreidinn nach b'e so an dearbh chriin a bha agam an uair a bha mi
aig an fhamhair fo 'n talamh, na'ni biodh dòigli air fhaotainn."
Thubhairt an righ an so ris a' ghobhainn, " Gu' feuniadh e innseadh
dhasan, caite an d' ionnsaich e deanamh nan crhn, rir cha robh fios
agam gun robh do leithid 'san rioghachd." " Mata," thubhairt an
gobha, " le 'r cead, a righ, cha mhise a rinn na criiin, ach an gille
'tha agam a' seideadh a' bhuilg." " Feumaidh mi do ghill' fliaicinn,"
thubhairt an righ, " giis an dean e criin dhomh fliein." Dh' ordaich
an righ ceithir eich ann an (coacha), 's iad a dhol a dh' iarraidh gille
a' ghobha. An uair a thainig an (coacha) adh' ionnsaidh na ceardach,
bha gille a' ghobha gu dubh, salach a' seideadh a' bhuilg. Thainig na