Skip to main content

‹‹‹ prev (22)

(24) next ›››

(23)
V. 74-101. TEMORA. 11
At non ardet ejus magnus animus omnino
In ardua conceitatione clypeorum ingentium :
Folan, adspice tu ad principem,
Qui est £eque validus ac Lubar à clivo
Sine spuma, sine vasto fragore.
Super Mora nubium [vigil] in vigiliis
Cernet Fingal ex alto certamen.
Esto tu, Ossiane, ad manum tui patris
Ad flumen quod consumitur (currendo) à monte.
Omittite vos, bardi, cantum ;
Pergat Selma ad nudam (partem) campi ;
Est mea ultima acies qute adest;
Immittite splendorem haud angustum in certanien."
Ut expergiscitur sursum ocyiìs ventus
In ejus asperà inclinatione per superficiem oceani,
Quando surgit in tenebris horrendis
Atrum spectrum efFundens fluctus
Super insulam durorum cHvorum,
Insulam nigram habitationem nebulas [rum ;
In profundo magno in [tenebris] fusco (spatio) anno-
^que terribilis ac iUud (fuit) sonitus
Qui oriebatur à populo in campo.
Erat Gallus cum suis passibus arduis ad caput,
Canis coruscationibus rivulorum sub ejus saltibus ;
Sustulerunt bardi cantum ad ejus latus ;
Percussit ille subinde clypeum.
In amictu flaminis è clivo
Audiebatur imperfecte cantus.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence