Hew Morrison Collection > On communion with God, the Father, Son, and Holy Ghost, (each person distinctly) in love, grace, and consolation, or, The Saints' fellowship with Father, Son, and Holy Ghost unfolded

126 AIR COMH-CHOIWUNN RIS A' AIHAC IOSA CRIOSD.
dearbhaidh a thrpj g'a chreach de a chomasaibh fàin. Gun a bhi
^g ainmeachadh fcin-bheachdan niòr-chuiseach nam feallsanach
o shean, nach lionmhor iad a tha 'gan ainmeachadh fcin air
Criosd, gidheadh a tha' snàigeadh suas gu dìchiollach ann am
fàradh nan dleasannas, a' smuaincachadh gu blieil comas aca an
ceum a's àirde tha'n lagh ag iarraidh a chosnadh ? Ach cionnus
idir ab' urrainn daoine an t-eòlas so 'fhaotainn nach 'eil againnc?
Cha dean nàdur a theagaisg, — tha sin àrdanach agus fein-spèis-
eil ; agus tha aon earrann de'n àrdan agus de'n laigse, agus de'n
truaillidheachd a bhuineas da a' coimh-sheasamh ann a bhi gu
h-iomlan aineolach air a neo-chomas. Cha teagaisg an lagh e ;
oir ged a nochdas e dhuinn ar cìonta, cha teagaisg e dhuinn
nach /'' urrawn sinn ni 6' fhearr a dheanamh ; seadh, ann a
bhi 'g iarraidh ùmhlachd iomlain uainn, tha e 'sealltuinn oiriin
mar mhuinntir aig am bheil an conias : cha-n'eil e idir ag am-
harc air gu'n do chaill sinn sin. Tha an t-eòlas so, ma seadh,
folaichte ann an Criosd. Eom. viii. 2-4, " Shaor lagh Spioraid
na beatha, ann an losa Criosd, mise o lagh a' pheacaidh agus a'
bhàis. Oir an ni nach robh 'an comas do'n lagh a dlieananih,
do bhrìgìi gu'n robh e anmhunn tre'n fheòil, ag cur a Mhic fein
do Dliia ann an coslas feòla peacaicli agus 'na ìobairt air son
peacaidh, dhìt e am peacadli 's an fheòil ; chum gu'm bith-
eadh fìreantachd an laghaaira coimhlionadh annainne." Clia-n
nrrainn an lagh f ìreantachd no ùmhlachd a clioimhlionadh ;
tha e gun neart a thaobh na crìche sin, do bhrìgh anmhuinneachd
na feòia, agns an truaiUidheachd a tha air teachd oirnn. Tha
an dà ni so deanta ann agus tre Chriosd : — Anns cC cheud aite,
Tha am peacadh air a dhìteadh a thaobh a chionta, agus sinne
air ar saoradh o'n chiont sin ; tha fireantachd an lagha air a
coimhlionadh annainne tre ùuihlachd Chriosd, nach b' urrainn
gu bràth sin a choimhlionadh annainn fein. Agus, ann^s an dara
àite, Thaan ùmhlachd sin a tha a nis air a h-iarraidh uainn air a
h-oihreachadh annainn U a Spiorad. lonnusgubheil anùmhlachd
iomlan a tha againn ann an Criosd air a meas dhuinn ; agus an
treibhdhireas sin a tha againn ann an ùmhlachd shoisgeulaich air
a bhuileachadh oirnn o' n Spiorad. Agus is e so an sgàthan
fìor-ghlan sin anns am faic sinn ar neo-comas iè'm ; oir ciod am
feum a bhitheadh againn air ùmhlachd iomlan Chriosd, ach gu
bheil sinn gu h-iomlan mi-cliomasach annainn fèin ] ciod am
feum air Spiorad Chriosd chuni ar beothaehadh, ach gu bheil
sinn marbh ann am peacaidhibh agus ann an euceartaibh ?
(3.) Bàs a' i)heacaidh ; — am peacadh a' bàsachadh annainn,
ann an tomlias, am leadh a tha sinn beò. Is e so an treas ni