Hew Morrison Collection > On communion with God, the Father, Son, and Holy Ghost, (each person distinctly) in love, grace, and consolation, or, The Saints' fellowship with Father, Son, and Holy Ghost unfolded

ATR COMH-CHOMTJNN RTS AN ATIIAIR. 19
an piiìnnili d'an taolili-san a tlia croidsinn, "a n'ir oibn'afliaiilh
a tlnvin nfirt, a (lirnihrich e ann an t'roisd, 'nuair a th(jg e o
ivà niairbh e," Eph. i. 19, 20 ; Kom. viii. 11.
3. 'ÌST uair a tiia sinn a' comharachadh ni sònru.lchfn sam l)ith
anns am blieil comh-chomunn againn ri j^earsa fa leth, cha-u
'eil sinn a' deanamh sin ann an rathad a bhi 'dùnadh a mach
mheadhona eile cumh-chomuinn ; ach a mhain 'ga ainmeachadh
mar eiseniplcir comliaraichte, chum a bhi 'daingneachadh agus
a' soilh'iicachadh an teagaisg choitchinn a dh' ainmich sinn :
air mhodh eile cha-n' eil gràs no dleasannas sam bith anns nach
'eil comh-chomunn againn ri Dia anns an dòigh a thug sinn a
cheana fainear. Ann an Criosd tha sinn air ar toirt clio fagus
do Dhia as gu bheil corapairteachadh air a tliaobh-san agus
gabhail air ar taobh-ne a' dol air chleachdadh anns na h-uile ni
anns am bheil sinn air ar deanamh 'nar luchd-compairt de nàdur
ua diadhachd.
4. 'N uair a tha sinn a' cur 'an cèill a' chomh-chomuinn eadar-
dhealaichte so, aig am bheil sùil a mhain ris an òrdugh frith-
ealaidh gràis sin a dh' fhoillsich Dia anns an t-soisgeul, cha-
n' eil sinn, anns a' chuid a's lugha, a' dùnadh a stigh ri so na
h-uile comh-chomunn ri Dia, — oir tha a slilighean neo-chrìoch-
nach mar e fèin, a' giùlan iomlanachd annta gun chrìch, — no
idir a' dùnadh a mach a' chomh-chomuinn naoimh sin a tha
againn ris an Diadhachd gu k'ir, ann ar n-imeachd fa 'chomhair,
ann an ùmhlachd coimhcheangail dha ; ni, mar an ceudna, le
cuideachadh Dh(3, a bheir sinn fainear an d(^igh so.
Air dhuinn na beagan roimh-bheachdan so a thoirt seachad,
tha sinn a nis air teachd gu bhi 'cur an C(3Ì11 ciod e sin anns ara
])heil comh-choraunn sònruichte agus inbheach aig na naomh-
aibh ris an Athair ; agus is e sin Gradh, — gi'àdh saor, gràdh
neo-thoillteanach, agus gràdh siorruidh. Is e so an tiì sùn-
ruicht' a tha an t-Athair a' socrachadh air na naomhaibh ; is
ann air so gu sònruicht' a tha iad gu bhi 'dearcadh ann, so tha
iad gu bhi 'gabhail uaith, agus ag ath-philleadh dha anns na
cleachdaidhibh spiorodail sin anns am bheil a thlachd. Is e so
foiUseachadh mòr an t-soisgeil ; oir a mheud 's nach comasach
do chloinn nan daoine, air sheòl sam bith eile, eòlas 'fhaotainn air
an Athair, mar thobar na Diadhachd, ach mar a tha e làn feirge,
agus diomaidh, agus corruich an aghaidh peacaidh, cha mhò na sin
a tha e comasach dhoibh smuaintean air bith eile a bhi aca uime
(Rom. i 18; Isa. xxxiii, 13, 14), — tha e nis air 'fhoillscachadh
ann an so air mhodh àraidh mar ghràdh, mar làn gràidh