Skip to main content

‹‹‹ prev (457)

(459) next ›››

(458)
FOULON, s. n
mot. = Moulin
FOU
Fouleur ; voy. ce
— , milin-gomm, ï.
FOULQUE, s. f. Oiseau; dour-iar, f.
pi. dour-ier.
FOUR, s. m. Fourn, forn, f. pi. iou.
Four banal, fourn-red, fourn-boulin,
fourn-gwir (guir). Four à pain, fourn
vara. La gueule du — , ann toull fourn,
genou ar fourn, ar mouchai fourn. Gr.
Chauffer le — , gwiri (guiri) ar fourn,
tomma ar fourn. Le bois pour chauffer
le — , gor fourn, keuneud fourn. Le
fond du —, oaled ar fourn, f. Le haut
du — , lein (lehin) ar fourn. La pierre
qui ferme le — , ann or fourn, ar mean
fourn. L'instrument pour nettoyer le
— , skubelenn-fourn, 1'; patouill fourn,
m. Gr. Nettoyer le —, skuha ar fourn.
L'instrument pour remuer le bois, fi-
chell-fourn, f; perchenn-fourn , f. Le
râteau pour retirer le feu, ar rozell
fourn, m. Gr. L'instrument pour en-
fourner, ann ifourn, m. Mettre au —,
lakaal ann toaz er fourn. Cuit au — ,
poaset er fourn. La maison où se trouve
le — , li fourn, ann li fourn, m. =
Four à chaux, à briques, fourn raz,
fourn deol.
FOURBE, adj. Trubard, Gr ; ganaz,
G ; faoz, gaouiad. C'est un — , eunn
den faoz eo ; korvigellazo enn he gorf.
FOURBER, V. a. Voy. TROMPER.
FOURBERIE, s. f. Tromperie, astuce,
ruse ; voy. ces mots.
FOURBIR, V. a. Pura, p. et; divergla,
p. el. Fourbir la vaisselle, pura al lis-
tri kegin. Fourbir une épée, dicergla
eur c'hlese. Vann. Skurein.
FOURBU, adj. Forbuet. Mon cheval
est — , forbuet eo va marc'h ; ema ar
forbu gant va marc'h.
FOURBÜRE, s. f. Maladie des che-
vaux; forbu, m. Voy. FOURBU.
FOURCHE, s. f. Forcli, f. pi. ferier.
ferc'hier. Fourclie à deux branches,
forc'h daouvezek. Fourche à trois i)ran-
ches, forc'h l,ribezek. Le manche de la
— , fust ar forc'h, troad ar forc'h. Four-
che de bois pour faner, forc'h koat ,
forc'h prenn. La douille de la —, laga-
denn ar forc'h. f. = Fourche de la
FOU
charrue, lavrek ann alar, m ; kraraz
ann alar, m.
FOURCHETTE, s. f. Forchetez, f. pi.
ou. Des fourchettes d'argent, de bois,
forchetezou arc'hant, forchetezou koat.
La — de la charrue, karpenn , kar-
prenn ann alar, m ; forc'hell ann alar, f.
FOURCHU, adj. Chemin —, hent for-
c'hek. Gr. Arbre — , gwezenn forc'hek.
Menton —, helgez forc'hek. G.
FOURGON, s. m. Voiture, charrette
couverte ; karr goloet, m. = Instru-
ment de four pour remuer la braise ;
jichell, L pi. ou ; perchenn, f.
FOURGONNER, v. n. Remuer la
braise du four, fichella ann tan, p. fi,-
chellel. ~ Vann. Kenilein, p. kenilet.
— Remuer le feu sans nécessite, ficha
ann tan, diskraba ann tan, diskraba
ar glaou. Il fourgonne sans cesse le
feu, fich-fich ema atao. Voy. TISONNER.
= Fouiller en mettant tout en désor-
dre, dispac'hat, p. dispac'hel ; firbou-
cha, p. et ; brella, p. et. Voy. FOUILLER.
FOURMI, s. f. Insecte ; merienenn, f.
pi. merienn. Vann. Merionenn, f. Il y a
ici beaucoup de fourmis, stank eo ar
merienn aman. Une — rouge, eur vs-
r/enenn ruz. Des fourmis ailées, me-
rienn askellek. Les petites buttes qu'el-
les forment, turunell, f. pi. ou. G.
FOURMILIÈRE, s. f. Bodenn verienn,
f. pi. bod merienn; tuchenn verienn, f.
pi. tuchennou merienn, krugell verienn,
f. pi. krugellou merienn ; moudenn ve-
rienn, f. pi. moudennou merienn.Vann.
loc'h verionn, f. pi. ioc'heu merionn ;
merionek, f. pi. eu. Il crie comme un
lézard dans une — , leñva a ra evel eur
glazard a vez kouezel enn eur grugell
verienn. Gr. = Multitude, beaucoup ;
voy. ces mots.
FOURMILLER, v. n. Beza stank, p.
bet ; bordilla, p. et. Les rues fourmil-
lent de monde, kalz a dud a zo er
ruiou. Le pays fourmille de malfai-
teurs, ann dud fall a zo stank er vro.
Ce livre fourmille de fautes, ker stank
eo ar faziou el levr-ma e-c'hiz ar me-
rienn enn eur grugell. Gr. De la paille
où fourmille la vermine, plouz o fin-
val gant astuz.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence