Skip to main content

‹‹‹ prev (360)

(362) next ›››

(361)
EMB
i para, p. et. II a embelli sa maison,
I kempennet mad eo bet he di ganl-hañ ;
! lekeat en deuz traou kaer enn he di. =
V. II. Devenir plus i)eau; donl da ve-
i sa kaeroc'h ; dont da vesa koantoch ;
I koantaat, kaeraat, bravaat, braoaat.
I Vann. Keral, p. kerret. Il embellit
tous les jours, bemdes e teu da vesa
kaeroc'h.
EMBELLISSEMENT, s. m. Voy. EW-
BELLIR, ORNER.
EMBLAVER, v. a. Ilada hed, hada
gtviniz, p. hadet ; hada enn eur park ;
lakaat douar dindan éd.
EMBLÉE (D'), adv. Enn eunn taol.
EMBOITER, V. a. Remettre des os
disloqués, aoza eskern dilecliet; ledit
ann eskern dilec'het, Gr ; boestla ann
) eskern divoesllet; aosa ann eskern
[ diaosel. T. Vaun. Hamprein enn es-
1 kern dihampret; lec'hein enn eskern ;
ausein enn eskern diauset.
EMBONPOINT, s. m. Elle a de l'em-
! bonpoint, lard eo ; ema e taill vad;
j teuch eo; kuill eo. Ces expressions
I sont familières pour la plupart. Il a
1 trop d'embonpoint, re lard eo, re kigen
I eo. Gr. Vous avez pris de l'embon-
I point, gwellect ocli (guelleet) ; kik a zo
deuet ouz-hoc'h. Triv. Perdre son — ,
i treutaal. Voy. WIAIGftlñ.
EMBOUCHÉ, adj. Un homme mal—,
eunn leod loiis.M.
EMBOUCHURE, s. f. Issue d'une ri-
vière, etc; bek, m; penn, m; aber, f.
Ce dernier indique que la rivière ou
cours d'eau se jette dans la mer.
Voy. HAVRE. A l'embouchure de TOdet,
e penn Odet, e bek sler Odet, enn aber
sler Odet. La Loire a son — dans la
mer, ster Loar a sigas dour er mor.
EMBOURBÉ, adj. A so choumet el la-
genn. 11 jure comme un charretier —,
foxdtradi a ra e-chiz eur cliarreter a
zo choumet he garr el lagenn. Gr.
EMBOURBER (S'), v. pron. Choum el
lagenn, koueza el lagenn ; kolia el la-
genn; sknUa ellagenn. Gr. La cliarrette
s'est embourbée, choumet eo ar c'harr
el lagenn. Je me suis embourbé, koue-
iet ounn el lagenn.
EMB
323
EMBOÜRSER, v. a. Lakaat arc'hant
emi he ialc'h ; lakaat arc'hant enn tu
diout-hafi ; lakaat enn he zac'h. Para.
EMBRANCHEMENT, s. m. Point de
jonction de deux chemins; kroaz-
hent, f.
EMBRASÉ, adj. Des charbons embra*
ses, glaou ruz tan glaou beo.
EMBRASEMENT, s. m. Incendie; voy.
ce mot.
EMBRASER, V. a. Mettre en feu; les-
kl, p. loskot ; devi, p. devet; eñtana, p.
et. Gr. Vann. Loskein, p. losket. L'an-
cien infinitif en Léon était loski. Voy.
INCENDIER. — Au figuré. Celui qui est
embrasé de l'amour de Dieu, ann hini
a gar Doue a greiz hegaloun. L'amour
de Dieu embrasa leur cœur, karañtes
Doue a zevaz ho c'haloun evel eunn
tan beo. Seigneur, embrasez nos cœurs,
tommait hor c'haloun, Aotrou Doue,
T.
EMBRASSER, v- a. Serrer avec les
bras, en signe d'amitié, pour donner
des baisers ; briata, p. et ; briataat,
p. eet, eat ; poked a vriad da u. b ;
rei eur pok da u. b, p. roet. Ces deux
derniers signifient simplement don-
ner un baiser; mais dans l'usage, pas
plus qu'en français, on ne tient ri-
goureusement à la chose. En Corn.
Bouchât da eunn den. Je l'embrasserai
avec joie, briata a rinn anezhañ,
a galounvad. Pour l'embrasser, evit
rei eur pok d'ezhan ; evit ober eur pok
d'eshan; evit poket d'ezhan. L'homme
sage selon Dieu embrasse avec amour
la croix qui lui est présentée, ann
den pa vez fur hervez Doue, hen-nes a
bok da vriad ha gant karafitez d"ar
groaz a zo lekeat dira-zhañ. Venez
m'embrasser, deut da boket d'in. Voy.
BAISER. Embrasser à la manière des
petits enfants, oher allazik da u. b ;
ober eur stardaik da u. b. Embrasse-
moi, mon petit, gra allazik d'in-me,
gra eur stardaik d'in-me, va mabik.
Gr. = Embrasser l'état de charpen-
tier, mont da veza kalvez. Embrasser
la religion chrétienne , en em ober
kristen. Il a embrassé la religion ciiré-
tienne, he-ma a zo en em clireat kris-
ten. Embrasser la vie religieuse, par-
lantd'un homme, mont da vanac'himont

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence