Skip to main content

‹‹‹ prev (204)

(206) next ›››

(205)
CHE
daou ufern; Mbil ann troad, ni. pl.
hibiliou ann troad. Vanii. Mouliot
troet, mourinot enn Iroet, m. J'ai la —
du pied démise, dilecliet eo hihil va
sroad; dilec'het eo va ufern. Il n'avait
pas d'eau jusqu'à la —, hep karga he
voutou.
CHEVILLER, v. a. Hibilia, p. hibiliet.
Vaiin. Hibiliat, hibiliein.
CHÈVRE, s. f. Gaour, gavr, f. pl.gevr,
yeor. Du lait de —, leasgavr. Une —,
eur c'havr. Les chèvres, ar gevr. —
Machine; voy. GRUE.
CHEVREAU, s. al. Gavrik, gaourik,
f. pl. gevrigou, georiyou ; menn-gaour,
VQ. pl. menned-gaour. Du — , de la
viande de — , kik gavrik, kik menn-
gavr.
CHÈVRE-FEUILLE, s. m. Plante;
gwicoudenn (guivoudenn), f. pl. gwi-
voud; sun-gad , sungad , m. Vann.
Bouit gevr, m. La fleur du — , leaz
gavr, m. Trég. les gaour, lez koukou.
Un plant de — , eur ivivoudenn (vi-
voudenn). Les grands plants de —,
ar gwivoud bras (guivoud) . Trég.
Gioezvoud.
CHEVRETTE, s. f. Femelle du che-
vreuil, iourc'hes, f. pl. ed; demraez,
. f . pl. ed; bisourc'h, f. pl. ed. Vann.
Duemes, houiourc'h, î. pl. et. — Petite
écrevisse de mer; gaour-vor, f. pl.
gavr-vor, geor-vor. Vann. Chevrenn,
î. pl. chivr.
CHEVREUIL, s. m. Demm, iourc'h,
m. pl. ed. Vann. Duem, iorc'h, m.
pl. et.
CHEVRIER, s. f. Paotr ar gevr, m. pl.
paotred ar gevr.
CHEVRON, s. m. Poutre; keber,
m. pl. ou ; gwifl (guifl), m. pl. ou ; sol,
i. pl. toit; sourin, m. pl. ou; treust,
m. pl. ou. Vann. Kibrienn, f. pl. kibr,
kibriat.
CHEVROTER, v. n. Faire des petits,
parlant d'une chèvre ; kelina, p. et.
Vann. Nodein, p. nodet. Voy. METTRE
BAS. — Parler en tremblant; daskrena,
p. et; daskrena o koms, daskrena o
kana. G.
CHEZ, prép. Avec un verbe de mou-
vement ; da di. Ces mots demandent
une construction particulière avec les
pronoms personnels. Je vais chez mon
cm
167
père, cliez Pierre, mont a rann da di
va zad, da di Per. Je vais chez moi,
chez toi, chez lui, chez elle, chez
nous, chez vous, chez eux ou chez
elles, mont a rann d'am zi, d'az ti, d'he
di, dlie zi, dlion ti, d'ho ti, d'ho zi.
Retournons chez nous, deomp d'hon
li, d'hon ti-ni ; deomp d'ar gear. J'irai
chez le cordonnier, mont a rinn da di
ar c'here. Venez chez moi, dent du-mafi.
Vann. Quand on y est soi-même. —
De chez ; eus a di. Il vient de chez
lui, dont a ra eus he di. — Avec un
verbe qui n'exprime pas de mouve-
ment; e ti, enn ti. Ces mots exigent
une construction particulière devant
les pronoms personnels. Je demeure
chez mon père, me a zo o choum e ti
va zad. Chez un marchand, e ti eur
marc'hadour. Chez moi , chez toi,
chez lui, chez elle, chez nous, chez
vous, chez eux ou chez elles; em zi,
pour enn va Si ; enn da di, enn he di,
enn he zi, enn hon ti, enn ho ti, enn
ho zi. Il est en ce moment chez lui,
enn hedi emabremañ. — Signifiant
parmi ; e touez. N'allez pas chez ces
gens-là, diwallit na 'z afa&h e-toues
ann dud-ze. C'est la coutume chez les
Bretons, er c'hiz-ze eo a reer e-to\iex
ar Vretouned. Voy. PARMI.
CHICANE, s. f. Hek, heg, m. Vann.
Atahin, m. On te cherche encore chi-
cane , mon pauvre garçon , emeur
adarre gan-ez, paour keaz. Les gens
de la — sont des écorcheurs, kignerien
eo ann dud a lez. Gr. Voy. PROVOCATION,
CHICANER.
CHICANER, V. a. Agacer, disputer,
contester, provoquer ; voy. ces mots.
CHICHE, adj. Trop économe; nep a
zo re stag oc'/i he dra, nep a zo stag
he groclienn ouz he gein ; pervez
dalchuz; re dost d'he dra. Voy. AVARE.
Vann. Prim, perouecli
CHICOT, s. m. Skod, m. pl. ou; penn-
skod, m. pl. pennou-skod. Chicot de
dent, skod dant ; grisienn dant, î.
CHIEN, s, ra. Ki, m. pl. chas, et en
certains cas koun ; ar clii, ar chas, ar
c'houn. Petit — qui tête encore, kolen-
ki, m. pl. kelin-chas. Vann. Kolin-ki,
m. pl.fceiem-fc/. Un — de berger, ki
ann denved, ki denved. Le — de chasse,
ki red, m. pl. chas red. Le — courant,
ki red ; pujie, m, pl. puzeed. Gr. Un

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence