Skip to main content

‹‹‹ prev (137)

(139) next ›››

(138)
100
BEL
eut lahous; reihe roed da eiil laboun ;
heyadi eul labousik. Vanu. Bouita ne
pichon.
BECgUETER. v. a. Bekat, bekeial, p.
heket, beketet.Wa.nn. Pigosein, \>.fiijoset.
— V. proii. Se battre à coups de bec.
en em vekat, p. en em xeket ; en em
vrucheta, se dit particulièrement des
coqs, parce qu'ils se ciioqueiit la
poitrine (bruched). Voy. SE BATTRE A
COUPS DE BEC.
BEDAINE, s. f. Kofbraz, m; teurenn,
f; kesteurenn, f. T; begeliad, m. G.
Tu as une grosse — , te a 20 eut pei
kof ouz-id. M; teurenmk cud. Vann.
Kof tehu, m; tor, m; kofbraz; torenn,
f. Celui qui a une grosse — , kofek,
teurennek. Vann. Kofek, torek. Voy.
PANSARO , VENTRU , VENTRÉE. Il s'en est
donnée pleine — , eur pes teurennad
en dcuz great.
BEDEAU, s. ni. Bedell, m. pi. ed ;
goaz anti iliz, m. Au temps où toutes
les églises n'avaient pas de bedeau,
on disait goaz ar ramm-iliz. Ancien-
nement le mot regester s'appliquait au
bedeau et au fossoyeur.
BÉGAIEMENT, s. m. Be.Heodach, m;
gagerez, m. Vann. Uak, m.
BÉGAYER, V. 11. Besleodi, p. et; gagei
(gagelii), p. gagcet; gagouiilat , p.
gagouillet. Vann. liakein , gagein,
gagouillodein. Il bégaye, besleodi a ra;
gagouiilat a ri.
BÈGUE, adj Besteod, gak, gagouill.
Vann. Gagouillod. Il est — , il bégaye,
bcsteodi a ra, gagei a ra; eunn den
gagouill eo.
BÉGUIN, s. m. Koeff bihan, koeff
beyek, mjobelinenn, f; kabell, kabelUk,
m. Ces deu.x derniers ne servent
qu'aux enfants. ,
BEIGNET, s. m. Sorte de pâtisserie;
hignezenn, f. pi. bignez.
BÊLEMENT, s. m. Regeries, beieres,
m; 6e, m. pi. iou ; begelierez, m.
Ces substantifs doivent être évités.
J'entends le — de l'agneau, kjlevet a
rann ann oan regiat. Voy. BÊLER.
BÊLER, v. n. Begiat, beiat, p. begiet,
beiet; begelia, p. begeliet.Yann. Beekal,
p. beeket. J'entends l'agneau qui bêle,
klevet a rann ann oan vegiat.
BElN
BELETTE, s. f. Buan, m. pi. erf ;
kaerel, f. pi. ed. Vann. Kaieel, f. pl.
el. En poésie on l'appelle parfois
Macliarit-koant, Marguerite la jolie.
BÉLIER, s. m. Maout tara, maout
lourc'h m. pl. meot tara, v\eol tiret,
meot lourc'h, meot tourc'hed ; tourz,
m. pl. ed. Vann. Meut (meliut), m.
pl. et.
BÉLIÈRE, s. f. Lagadenn eur clilocli,
f. pl. lagadennou kleier.
BÉLÎTRE, s. m. Den fait, den fallakr,
den divalo, m. pl. tudfall, lud fallakr,
tud divalo ; mastokin, m. pl. ed.
BELLE-DE-NUIT, s. f. Fleur; bokejoii,
ar slerenn vraz. T.
BELLE-FILLE, s. f. Merch-kaer, f.
pl. merclird-kaer ; lez-verc'h, f. pl.
lez-verc'hed. Le dernier est fille d'un
autre lit. \'anM. Merc'hek, f. pl. mer-
clieget. Hors du Léon, gouhe, f.
BELLE-MÈRE, s. f. Mamm-gaer, f.
pl. mammou-kaer; lez-vamm,, f. ])l.
lez-vammou. Ce dernier est la seconde
femme de notre père. Vann. Mammek,
f. pl. mainmcget.
BELLE-SŒUR, s. f. Choar-gaer, f.
pl. clioarezed-kaer ; hanler-c'hoar, f.
pl. hañler-clioarezed. Ce dernier
indique une sœur d'un autre lit.
Vann. Chuerek, f. pl. c'koereget.
BELLIQUEUX, adj. Ann hini a gar ar
brczel ; kaiounek. Corn. Kadnrn.
BELVÉDÈRE, s. m. Torgenn, f. pl.
ou. V.
BÉNÉDICITÉ, s. m. Benedisite, m.
Dire son — , lavarel lie venedisite.
Le — , ar benedisite.
BÉNÉDICTIN, s. m. Manach saut
Benead, m. pl. menech sant Benead ;
lad sant Benead, m. pl. tadou satu
Benead; sant Benead, m. pl. sant.
Bcneadiz.
BÉNÉDICTINE, s. f. Leanez sanl.
Benead, f. pl. leanezed sant Benead.
BÉNÉDICTION, s. f. Bennos, f. pl.
bennosion. Vann. Bennoc'h, L pl. eu;
benuoech, f. pi. eu. II m"a donné sa — ,
roct en deuz d'in he vennoz. Que Dieu
vous donne sa — ! Bennoz Doue
gan-e-hoch! Doue rlio pinnigo !
Bénédictiou du Saiut - Sacrement,

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence