Skip to main content

‹‹‹ prev (537)

(539) next ›››

(538)
DIS -
Displea'siiigness, J. disgusto, »«.; ofensa; pena /.
nisplcas'ure, ». desplacer; enojo, >«.; ofensa,/,
nis'uliccnce, s. displicencia,/, descontento, »n.
Uisplo'de, van. disparar con estallido; enipujar.l.
Displo'sion, í.esplosión; descarga, /.¡disparo, m.
l)ispon'Ke,."<.descargár; cancelar; rayar; borrar,!.
UisportV,.pasatijM«po^,™^;^recreadün;^d.vjr^^^^
ulspo'«Vle.^X''dis^pónfbllTapr.'.'áble:_v^^
"' '^ ■ . .••' -^^-¡coloLación; dadiva,/.
DIS
Dispo'sal, ».
Dispo'se,w«.
Dispo'se of,
Dispo'se of (
Jr'i'i.^ToroTárVarreglár; dar, 1
car, 1.; trasferír, 3.; vender, 2
a. matar; quitar la vida á, 1.
ui:,Hu ..: u. «... . -.ne, va. emplear su tiempo, 1.
Uispo'sed, II. dispuesto, preparado, inclinado, -a
Dispo'sed of, adj. vendido, dado, alquilado, -a
Uispo'ser, s. disponedor; regulador; director, -a
Dispo'sing, s. dirección,/.; arreglamiento, »n.
Uisposi"tion, í. disposición,/.; orden; genio, m.
üisposi"tiun of body, «. estado de salud, m. _
Dispos'itive, a. dispositivo, -a; á la disposición
, ». disquisición; averiguacióri,/.
degradar; rebaxár; desordenar, 1.
I. desatender, 2.; desdeñar, 1. [wi
" 1, f.; desden; desprecio,
descuidado, -a, nij.
, 2.; privar de posesión,
/.; poder; gobierno, i/i.
Di.srankS
Disregard'
Disregard , o. ucooio.v.v...,
Disregard'er,s. despreciadór; aescuinauo
Disregard'ful, adj. negligente; desatento, -»
Disregard'fully, adv. de un modo desatento [in
Disrel'ish, í. aversión; inapetencia,/.; disgust
Disrel'ish.üíí. tener tedio, disgústo,2.; desaprui. i
Disrep'utable, adj. deshonroso, vergonzoso, -ij ■
Disreputa'tion,s.dcshóura: infamia,^.; descredii
Disrepu'te,». desreputación,/.; descrédito, m. [r.
Disrepu'te, va. deshonrar; quitar el crédito, 1.
Disrespect', ». irreverencia; falta de respeto,/
Disrespect', va. desacatar; faltar al respeto, 1.
Disrespect'ful, adj. irreverente; desatento, -a
Disrespect'fuUy, adv. de un modo desatento
Disro'ue, va. desnudar; despojar; quitar la rop;
Disro'ber, t. desnudadór; que desnuda, m. I
Disroot', va. desarraigar; arrancar; cstirpar, 1.
Disrupt', a. desgarrado, quebrado, separadlo, -a
Disrup'tion. rompimiento; desgarro '" ■ rotura.
in.; reprobación, /-
; censurador, )H.
rabie; censurable
Disposses'sion, s. despo
Dispo'sure, s. üisposicio
Disprai'se, vii. culpar; i
Disprai'se, s. desprecio,
Disprai'ser, s. reprensói
Disprai'sible, adj. vitup .
Disprai'singly, udv. de un modo vitupei..--
Dispread', van. desplegar, 1.; extenderse, ¿.
Dispread'er, í. pregonero; publicador, vi.
Dispri'ze. va. desapreciar; apreciar en menos
Disprofess', va. abandonar la.profesion de, 1
Disprof'it, ». perdida,/.; daño; menoscabo, i,
Disprof'it, va. menoscabar; dañar; perjudí-»'
Disproof, i. confutación; ri
Disprop'erty, uí/.desaposes:
Dispropor'tion, »'«. desproporcio..», , ^>..,.s -■..". ,.
Dispropor-tion, s. desproporción; desigualuad,/
Dispropor'tionable, "dj. desproporooiiaiio, -a
Dispropor'tionableness, í. desproporción,/.
Dispropor'tionablv, adv. desproporcioiiadarneiitt
Dispropor'tional, ■ larfj. desproporcionado, ■'<
Dispropur'tionate, / desconveniente, desigual
Di.sprüpor'liiuied, orfj. desproporcionado, -a
Di.spro'vc, va. confutar; refutar, desaprobar. 1.
Dispro'ver, s. refutadór; impugnador, »;.
Dispun'ish'able, udj. exento (a) de pe'na, castigo
Dispurvcy', va. desproveer, 2.; privar de.viveres,
Dispurvey'aiice, ». desproveimiento, m.
Dis'putable, ndj. disputable; controvertible
Disputa"city, i. propensión á d'sputar, frguio
atación,/.
Dissat'isfy, t-
Disputa'tious,Dis'p
Dispu'te, van. disp'
Dispu'te, s. disputa
Di-spu'teless, adj. i
üispu'tcr, s. disput;
Dispu'ting, í. dispu
"■ '-:, "dj- an
ia,/.
a./.
Dispu-ting, fiaj. ¡irgu„,e„L„...., V.'ibTr.iírdád' V
Disqualifica'tion, s. incapacidad; inliabiUUaa,/.
Dismia'iify, va. inhabilitar; iuiposibilitar, l._
Disqui'et, va. inquietar; desasosegar; turbar, 1.
Disüui'et,Disqui'etude,.s.inquietud,/.; desazón,»!
Disqui'et, adj. inquieto, ansioso, cuidadoso, -a
Disqui'eter, í. inquietador; perturbador, -a, mj.
Disqui'etful, a. causante inquietud, molestia
üisqui'eting, ». vexacion; inquietud; molestia, y
Disqui'etly, adv. sin reposo; inquieta.nente
Disqui'etness, ». inquietud,/.; desasosiejio, w.
Disqui'etous, adj. causante inquietud, ansia
o; disgusto, ,«.
toriness, «.displicencia,./.
;oiy, a. displicente; desagradable
lia. descontentar; desagradar, 1.
. echar del asiento; desasentar, 1.
disecar; anatomizar; examinar, 1.
Di
Dissec'tion, s. disección; anaioiu.», j , ^^.^.s..-
Dissect'or, ». disector; anatómico; disecador,
Dissei'ze,ra. desposeer, 2.; privar de posesión,
i'zin, í. usurpación de tierras agenas,/.
i'zor, s. usurpadór(de propiedad agéna, m.
ra'blance, s. desemejanza; disimilitud,/.
i^.o.,.m'ble, Oízn. disimular; ocultar con cautela,
Dissem'blcr, s. disimulador, -a; hipócrita wi/.
Dissem'bliug, s. disimulación; apariencia iaisa,j
DÍs^^m'hlaíe'ía.Xemlnan^nSl-;-?»''^
Dissemina'tion,.«.esparcimiento,!n.;seml)radura,
Dissem'inator,s.propagadór,-a,m/.;sembradui,
Dissen'sion, s. disensión; querella; discordia,
Dissen'tious, adj. contencioso, pendenciero, -
Disscnt',».disentimiénto; disenso, «I.; oposici
Dissent', vn. disentir, 3.; diferenciarse, 1. >■ ./
Dissenta'neous, adj. inconsistente; contrario,
Dissent'er, s. disidente; no conformista, >«;.
Dissen"tient, adj. desconforme; discorde
Dissent'ing J. contrariedad de opinión,/.
Dissert', !•««. discurrir, 3.; conversar; d
Dis
idór; argumentador, «..
•S perjudicar; dañar, 1.
17.SSCI ,i^c,«.perjui^. -,----. , -
Disser'viceable, «. perjudicial; Uauoso, -a L' ■
Disser'viceableness, í. daño; perjuicio, m.; n
Disset'tle, va. descomponer, 2.; desordenar, i
Dissev'er, va. dividir en dos partes, 3.; separar
Dissev'erance, Dissev'ering, s. separación,/.
Dis'sidcnce, ». disidencia; discordia,/.
D.s'sident, adj. desconforme; opuesto, adverv
Dissil'ience, s. reventón, «i.; reventacion,/.
Dissil'ient, adj. abriéndose in dos partes
Dissili"tion, J. reventación,/.; reventón, m.
Dissim'ilar, o. disímil; desemejante; diferente
Dissirailar-ity, Dissimil'itude, ». disimilitud, ,/
Dis'simile, s. comparación por cosas opue^ta^,
Dissimula'tion, J. disimulac.on; ficción,/.
Dis'sipable, «di. disipable; fácilmente disipa..
Dis'sipate, ««.disipar: desparramar; prodigar
Dissipa'tion, >. disipación; prodigalidad,/.
Dissociable adj. insociable; no amigable
Disso'cíate, va. disociar, 1.; desunir; dividir.
Dissücia'tiou, s. disociación; separación,/.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence