Hew Morrison Collection > Laoidheadair Gaelic na òrain spioradail

X ROIMH-KADH.
Tha an gnioinh so air a bheannachadh le Dia,
mar mheadhan chum ceangail — dusgaidh — troma-
chaidh — agus ath-nuadhachaidh cricheachan agus
beatha droch dhaoine feolmhor. Tha moran leis
an ordadh so air an taruing gu feitheadh air aoradh
diadhaidh agus gu smuainteachadh air saoghal eile,
a bha caoin-shuarach mu leithid so do smuaintidh
agus do gniomhara. Agus tha so ag co-fhreagart
ri rann a chuir Diadhair ro' aithnichte ann na Leab-
har Laoidhean,
An t og 's mi t aosmhor, feudaidh theagasg rann,
Nach cuimhnich Searmain ach mar osag fhann ;
'Sa smuaintidh feolmhor iompachadh gu luath
Gu iobairt mholaidh thoirt do Dhia nan sluagh,
Seadh, 's iomad droch dhaoine a mhothaich an anama
air am bheothachadh, — air an duggadh, agus air an
neartachadh ann an diadhachd spioradail, le seinn
Laoidhean agus Orain spioradail ; mhothaich iad
an cridheachan a' tiomachadh airson am peacaidh,
agus a gabhail teas-ghradh dan Slanuighear^hrdidhdich.
an uair a sheinneais iad mu fhulangas agus mu bhas
air an son, an uair a ni iad sin nan aonar, na ann an
ouideachd le daoine eile.
Am aonar seinneam ann san fhasach chian,
Far nach ro' guth na glaodh na aoradh riamh ;
San eireachd seinneam cliu le caiream binn,
Mar Nua Jcrusalem biodh lar gach glinn.
Do bhri' gu bheil Leahhraichean Laoidhean gann
ann'sna criochean Gaidhcalach, mhcasadh na. Laoid-
hean so iomchuidh am follaisachadh gun fhios nach
feudadh iad, trid beanachadh Dhe, a bhi costach agus
tarbhach do'n dream a ghabhas tlachd ann a moladh
am Fear-saoridh, agus ann an seinn niu a bhas
gradhach agns fhulaiigas &c, an ste crtididh is mo
air thalamh.