Ossian Collection > Folk tales and fairy lore in Gaelic and English

[AN DA BHRATHAIR A BHA AN ODHANAICH
AGUS GLAISTIG NA BEINNE BRICE.]
Bha uair-eigin an Odhanaich da bhràthair a bha
anabarrach deidheil air seilg agus air iasgach. An am
an t-samhraidh agus an fhogharaidh b' àbhaist dhaibh
dol do'n Mhonadh Dhubh, agus re na h-ijine a bhith-
eadh iad an sin» ghabhadh iad fasgadh ann am bothan-
àiridhe
Lagan Odhar a' Chàthair
Aig sail Beinne Bhric.
An so bhitheadh a' Ghlaistig a' tadhal orra gus an
d'fhàs i fein agus iadsan cho eòlach air a cheile is ged
robh iad 'nan coimhearsnaich riamh. Ach cha robh
tlachd air bith aig na sealgairibh 'na cuideachd, oir bha
i ciio draghail is gu'm b' eiginn daibh a bhi a ghnàth
air an earalas 'na h-aghaidh.
Bha fear de na bràithribh, air an robh mar ainm
Gilleasbuig, foidhidneach rithe; ach cha robh am fear
eile ris an abradh iad Raonull. Cha robh Gilleasbuig
toilichte d'a bhràthair air-son a ghiùlain ; oir bha eagal
air gu'm brosnaicheadh e an trusdar caillich gu
dioghaltas a dheanamh orra. Le sin, an uair a chasadh
a bhràthair oirre le a bhiodaig, agus a ghlaodhadh i :
" Caisg Raonull, a Lasbaig," theireadh Lasbaig
le spraic: " Nach leig thu leis a' bheathaich
bhochd." An sin thionndaidheadh i air fein, oir cha b'
urrainn di fuireachd sàmhach tiota, agus dh' iarradh
i air gradan, le run a ghlacadh air làimh an uair a
bhitheadh e a' sineadh dhi a' ghradain, agus a thoirt