Hew Morrison Collection > Dàin spioradail

153
\S ged a ghleachdadh an sluagh
Chum a chreach a thoirt oat,
Thug thu an dreach dhiubh 's an snuadh 's an gloir ;
'Nnair a dh'fhosglas do bheul
Tha thu salach a's breun,
'S cha'n eil ni an do chreutair beo.
Ach nach cuhnhne leat fèin
Neach a b'aillt bha fo'n ghrein,
Fhuair e bas on chaidh cheus air crann ;
'S 'nuair luidh e san uaigh,
Rinn thu caithream le buaidh,
Mar nach b'e ceannard an t-sluaigh bhitheadh ann.
Ach an ceann nan tri lath,
'S ann a dhuisg e an aird,
'S chuir e chul-thaobh ri bas a's uaigh :
B'e sud maduinn nan gras
A thug fuasgladh do chach ;
Caite nis ma ta 'm bheil do bhuaidh 1
Thig e f hathast ann an gloir,
Sud an lath bhitheas mor :
Bheir e gairm 's thig gach feoil na lathair ;
'S theid thusa a rannsach gu cul,
'S na mairbh a thionndadh on uir,
Bithidh moran ann diubh 's iad a bruchdadh an aird.
Eirigh an dream a fhuair gras
Ann an lath na slainnt',
Theid an sgaradh o chach san uair,
\S bitheas iad sgiamhach gu leir
Ann an iomhaigh Mhic Dhè,
Mar a ghrian anns na speuran shuas.
Laigse, truailleachd, a's bas
Teichaidh uath nis gun dail :
Cliu do'n Uan on 's e 'n Slanaighear treun.
; S e their iad ris an uaigh