Hew Morrison Collection > Dàin spioradail

" Ge b'e chluinneadh sgeul air mar dh'eirich 'san
uair s',
11 Cha'n 'eil ar naigheachd eibhinn ri 'leughadh do'n
t-sluagh.
" 'Nuair thoisich ar naimhdean, air campach 'mu'n
cuairt,
" B'eigin dhuinn san am sin, dhol teann ann san raaig ;
" A's teicheadh chum nam beanntean, ge d' bha 'n
geamhradh cruaidh,
" 'S bha mhnaithain agus claim ann, 's iad fanndach
le fuachd.
" Ged' bha'n oidhche reota ann, a's sneachda mor gu'n
dith,
Lean iad air ar toir, gu ar fogar, as an tir ;
B'e sud an oidhche bhronach, bu mhor chaidh an
dith ;
" Thug na mnaithain suas an deo ann, '8 a chlann a
deothal na cich.
Bu sheachranach a bha sinn, 'sna fasaichean fuar ;
Air feadh na'm beanntean ard sin a's fardach cha
d'fhuair.
Rinn an sneachda mor bh'ann, ar treoir a thoirt
uainn,
" 'S ann chaidil sinn comhladh, gu samhach 'san uaigh.
" 'S 'nuair theich sgail na h-oidhche, 's a dh'f hoillsich
an lo,
" 'S iomadh aon a dh'eug dhinn, 's bha cuid air eigin
beo;
" 'S luidh ar cuirp gun adhlac, 's ann air na beann-
tean reot,
" Gois an d'rinn sneachd' a gheamhraidh ar'n adhlac le
chleoc.
" Cha'n 'eil sud ach pairt, do ar caramh 'sgach am ,
u Oir bha ar naimhdean laidir, 's ach cairdean ro gliann