Skip to main content

‹‹‹ prev (110)

(112) next ›››

(111)
LIB. II. SIVE HIBERNIA LIBERATA. 107
Arma capit demens ; egressaque, sola vagatur
Littore. Prospexit ductor, dirumque putavit
Grumala devenisse locos : quatit ilia ; pallet ;
Omnia jam tenebris sentit nigrescere circiim ; 464
Intenditque arcum. Volat acta sagitta per auras ;
Et moribunda suo versat se sanguine virgo.
Pervolat ille ferox, late loca questibus implens,
Galvinamque vocans, Conloco patre creatam. 468
Quis te, dicebat, quis habet, mea maxima cura,
Nympha decora, locus ? quis te male sustuht error ?
Concava saxa silent ; silet omnis et undique telhis.
Qtiod modo de manibus multa vi fugit in auras,
Vidit anhelanti deiixum virgine telum.
Galvinamne, ait, * extinxi ? nec plura locutus,
Irruit in colhim. Solos per lustra ferarum 475
Invenit miserans geminos venator amantes.
Inde aevum luctu Comal gemituque trahebat,
Conditus in nubem ; vestigia plurima fecit
Virginis ad lectae tumulum, lacrymasque ciebat.
Classis ut hostilis gelida devenerat Arcto, 480
Miscuit ille manus manibus ; peregrinaque passim
Agmina fundebat, quaqua densissimus hostis,
Jampridem invisam quaerens abrumpere vitam.
* Nota, R.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence