J. F. Campbell Collection > Comhchruinneacha do dh'òrain taghta, Ghàidhealach, nach robh riamh roimhe clò-bhuailte gus a nis, air an tional o mheodhair, air feadh gaidhealtachd a's eileine na h-Alba

y
526
Tacan mu 'n do sbcòl sinn,
*S ann a thoisich eàch ;
Ag innse do mo chruinneig-sa,
Nach tiUinn-sa gu bi'ath ; ' i^'
Na cuireadh sin ort gruamaiii^' ^f^^^ '
A luaidh ma bhios mi slan,
Cha chum dad idir uait mi,
Ach saighead chruaidh a bhàis.
Gu ma slan, &c.
Tha moran do luchd aimilisg,
'Sa sheanchais an droch sgeoiJ,
An cridheachan mar phuinnsein,
'S cha chuimhnich iad air gloir ;
Ach na creid an sgeul ac',
O 'n fhuair a chleir oirnn coir;
'S na 'm fanamaid o cheile,
S i 'n eiginn bheireadh pirnn.
Gu ma slan, &c.
Tha Caimbeulaich mar Chairdèas,
Ga ardachadh le strith ; '
'S gu bheil cuid diubh 'g racJhainn,
Gur taire mi na i ;
Ach mur biodh i deonfàch,
Cha phosamaid a choidhcii ;
'S c' ar son a .chaill i a fradharc,
'Nuair ghabh S*a raoghainn mi.
Gu ma sian, &c.
Ach tha snàoim a nis ceangailte,
Gu daingeann a's gu teann ;
'Stheir luchd na fanoid rium,
Naeh eil mo phrobhaid ann ;
Am fear air bheif fortan,
Tha ferGÌs à^' tigh'n na cheann,