Hew Morrison Collection > Leabhar nan cnoc

58
cuimhne shlorruidli fa chomhair Dhe. 'Se so n
choisneas an cliìi nach searg. Cha'n'eil gacli
cuimhne thahnhaidh ach gèarr : bithidh gacli
teanga a' hiaidheas ar cliù ann an latlia no dhà,
balbh. Na litrichean a tha air an gearradh air a'
chloich is buaine, no air an deargadh le peann iar-
uinn air a' chraig is maireannaiche, ann an linn no
dhà, cha bhi ann an comas na sùl a's ge'ire an leugh-
adh : tuitidh an leac 'na smùr, agus fùihiichidh a'
chreag fein ; ach cliù agus ainm nan naomh, a
chaoidh cha chaochail.
'Nan luiif^ie sa' chladh so, 's cinnteach mi gu bheil
mòran a bha suarrach m a che'ile f had 's a bha iad
beò; seadh, a bha a' comh-stri 's a' cath an agliaidh a
che'ile ; cinn-fheac|ia threu!, le'n ccatharnaich
ghaisgeil, a slieas air an aon blilàr-chatlia, agus
thcagamh a thuit le claidheamh nan ceart dhaoin' a
tlia nis.'nan luidhe san ùir r'an taobh. 'S i so, gu
deimhin, thubhairt mi, Tir na dì-c/mimhn', far nach
'eil othail no stri. Ma bha leapaichean na h-
iiaighe^riamh tosdach, sàmhach, 's ann an uaigneai
fàsail lona !
Tha lag a's h'ddir, beag a's mòr,
Co'-shinte 'n so le clie'il' ;
Tha naimhdean sàmhach taobli ri taobh,
Is luchd na comh-strì re'idh.
Co'-ionann coidlidli iad air fad,
Fo ghlasaibh teann a' bhàis,
Gu'n uair a ghairmear iad le Dia,
'Na f hianuis là a' bhràth. <
O chionn ioma linn bha 'n t eilean ainmeil so far
an robh a choilion duine naomh, agus diadhair
urramaichte, agus a clio'pìiirticli solus an t-Soisgeil
do dhùthchannaibh agus do riogliachdaibh eile, air
'fhàgail e fein ^un eaglais, gun fhear-teagaisg suidh-