Hew Morrison Collection > Leabhar nan cnoc

20
nibh pùsaidh a' dùsgadh dòchais nach 'eil a mhiaiin
oirbh a choimhlionadh— faicibh an t-àilleagan truagh
so air leabaidh a bàis air tàil geallaidhne' briste !
Thainig Màiri as a' phaiseanadh — dh' fhosgail i
a sùil ghorm a rìs — bha'm fallus fuar air a bathais
gheal, ach bha fiamh a ghùire air a h-eudaim ciùin.
" Tha tliusa 'n sin, a Mhànuis," ars' ise ; " tliig ni's
dlùitlie dliomh — tha mi hig, lag. Tha mi toirt maith-
eanais duit~tha, o ghrùnnd mo chridlie. Mhcall-
adh thu. O ! 's mòr a dh' fliuiHng mi air do slion
— ach nach coma cò dhiùbh — tlia fuasgladh dlùth.
Tha misc sona, 'Mliànuis. O ! gu'n robh thusa mar
a ta mise, 'nuair chùirear thu air leaba bùis. Tha
thu pùsda, 'Mhùnuis -. gu'n robh thu sona ! nch O !
cha ghràdhaich te thu gu bràtli mar rinn mise.
C'àite 'm bheil thu ? Tha tuainealaich am cheann.
A Mhànuis, na fùg mi — tiota beag." — "Cha'nfhàg
— cha'n fhàg. O ! nach robh mi riamli air t'fhàg-
ail! Cha robh mi sona latlia o'n thre'ig mi thu.
Cha do mheall duine mi acli mo chridhe uaibhreach
fèin. Cha i'obh mi sona — 's cha bhi ; slàn le sonaa
an t-saoghail-sa dliòmhsa ! Mhurt mi thu, agus
bidh mallaclid an uilc air mo shiubhal fliad's a's
beù mi. Cha d' thug thu maitheanas domli, a
Mhàiri — cha 'n urrainn duit maitheanas a thoirt
domh !" — " Thug," ars' ise : " aige-san thug dhomh
an comas sin a dheanamh, tha fios gu'n d' thug mi
làn-mhaitlieanas duit ; — ach na fòghnadh sin leatsa
— guidh air Dia maitheanas a thoirt duit."
Thug i mach an dcalbh a bha crochta r'a mnineal
— " So," ars' ise, " gabli air ais an cuimhneachan
so. Bha Màiri 'Ghlinne dìleas — thubhairt thu rium,
' Gle'idh e, a Mhàiri, gu latha do bhàis.' Thàinig
an latha sin a nis — cha 'n' eil feum air ni's faidc. —
iSo, a Mhànuis, gabh air ais e ; ach stad— leig
dhomli aon sealladh eile 'ghabhail de — leig dhomh a
chur aon uair eile ri m' chridhe. Is iomadh latlia
thug e dhomh sMas. Cha d' thainig atharrachadh