Skip to main content

‹‹‹ prev (265)

(267) next ›››

(266)
C 240 )
Ò na pheacaich an duine, bha e feumail
gu'n gabhadh Criofd a natur air, chum dìol-
adh, fan natur fo, a thoirt do lagh Dhe. Air
a chrann-cheufaidh, dh'ofrail Criofd iobairt,
chum maitheanas a chofnadh da phobull ; a-
gus thug a natur, mar Dhia, làn-eifeachd
do'n iobairt a dh'ofrail e mar dhuine. Mar
fo le e fein a thoirt thairis air fon cionta
dhaoine, dh'fhofgail Criofd dorus Neamh, a
dhruid am peacadh nan aghaidh, rinn e an
rathad rèidh eadar iadfan agus Dia ; lion e
gach flochd, a chlaothaich Satan, ga'n cumail
air falbh o Dhia, agus mar fo thug fe iad na,
ionnfuidh. Ach cha do ftad Criofd an fo,
choifìn e ni 'mhain maitheanas, ach mar an
ceudna fonas d'a phobull ; agus thug e dhoibh
dearbhadh riachdail, gu'm fuigheadh iad an
fonas £0; agus gu'n togadh e fuas iad fa
dheoigh, eadhon le ais-eiridh ghlòirmhor fein. (
5 Sa
4. Tha 'n t-Abflol ag radh, gun do thog-
adh fuas e a-ris.
Ged a thug Dia thairis a mhac, chum a
cheartas a thoilleachadh, chum a naomhachd
a dhear-

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence