Hew Morrison Collection > Searmona

( 4 )
nithe mòr an t-faoghail fo, fonas a fhluaigh ;
nach b'urrain duin' air bith dà mhaighftir a*
riarachadh gu dìleas, dligheach. Ma bha
mòr-ghaol aca air nithe mealltach, bàs-mho'r
na beatha fo ; ma bha iad 'nan tràillean d'an
anamiannaibh feòlmhor fèin, agus do namh-
aid an anama ; nach robh e comafach gu 'm
bitheadh barrachd gràidh aca air Dia ; gu 'n
iarradh iad a ghnùis agus a chàirdeas ofcionn
gach ni ; agns gu 'n deanadh iad a thoil, ge
do chailleadh iad an faoghal mu 'n iagh
Ghrian.
Tha an Diabhol agus an Saoghal anns gacli
im agus àite, a' mealladh ar n-anama; a' buair-
eadh ar n-aigneidhe ; a' diìfgadh ar n-an-
amhianna, agus a' goideadh air falbh ar cri-
dhe. Chum 's gu 'm bitheamaidfe agus gach
neach air am freafdal an aghaidh an t-faogh-
ail. Tha efan aig an robh rlòr-eolas air luach-
mhoireachd gach ni ann an neamh agus air
thalamh, a' feòraich d'a dheifciobuil, do gach
crèutair reufantach, do chloinn na 'n daoine
uile ; Ciod an tairbhe a ta ann do dhuine, ge
do chofnadh è an faoghal uile, agus anam
fein a chall ?
Ann