Hew Morrison Collection > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry

DIORBHAIL NIC A BHRIUTHAINN.
57
E-ho, hi u ho, rò ho eile,
JS-ho, hi u ho, 's i ri ri Ù,
HÒ hi ù TO, ho eile,
Mo dhiobhail dlth nan ceann-fheadhna.
Mo chruit, mo chlàrsach, a's m' fhiodhall,
Mo theud chiùil 's gach ait am bithinn,
'Nuair a blia mi òg 's mi 'm uighiiiti,
'S e thogadh m' iiintinn thu tliigbinn,
Gbeibheadh tu mo phòg gun bhruithinn,
'S mar tha mi 'n diugh 's math do dhligh oirr'.
E-ho i u ho, c^T.
Mhoire 's e mo run am firionii,
Cha bhuacliaille bhò 'sa 'n iniiis,
Ceann-feadliiia greadhiiach gun ghiorraig,
Marcaieh nan steud 's leoir a mhire,
Bhuidhneadh na cruintean d'a ghillean,
'S nach seachnadh an toir iomairt,
Ghaolaich na 'n deanadh tu pilleadh,
Gbeibheadh tu na bhiodh tu sireadh,
Ged a cbaillinn ris mo cbinneacb —
Pòg o ghruagach dbuinn an fhirich.
£-ho i u ho, c^c.
'S truagh nach eil mi mar a b' ait leam,
Ceann Mhic-Cailein ann am achlais,
Cailein liath 'n deigh a chasgairt,
'S a 'n Crunair an deigh a ghlacadh,
Bu shnnndach a ghelbhinn cadai,
Ged a b' i chreag chruaidh mo leabaidh.
E-ho i u ho, L^'c.
M' eudail thu dh' theara' na dilinn,
'S math 's eol dhomii do shloiuneadh innse,
'S cha b' ann an cagar fo 's 'n iosal,
Tha do dhfeach mar dh' òrdaiuh rìgh e,
Fait am boineld tha slnteach,
Sàr mhusg ort no cuilibhear,
Dh'eighte geard an cuirt an righ leat,
Ceist na 'm ban o 'n Chaisteal lleach,
Dorn geal mu 'n dean an t-òr sniamhan.
E-ho i H ho, S^c.
Domhnullach gasda mo ghaoil thu,
'S cha b' e Mac Dhonnchai Ghlinne-Faocliain,
Na duine bha beò dheth dhaoine,
Mhic an fhir o thiir na faoileachd.
Far an tig an long fo h-aodach,
Far an òlte fion gn greadhnach.
E-ho i u ho, cj[c.
Mhoire 's e mo run an t-òigear,
Fiughantach aigeanntach spòrsail,
Ceannard da ceathairne moire,
'S mise nach diultadh do chùmhradh.
Mar ri cuideachd no am onar,
Mhic an fhir o 'n innis cheolar,
O 'n tir am faighte na geoidh-ghlas,
'S far am faigheadh fir fhalamh stòras.
£!-ho i u ho, (Jc.
Bhuailte creach a's speach mhor leat,
'S cha bhiodh chridhe tigh'n a t-fheoraich,
Aig a liuthad larla a's mòrair,
Thigeadh athoirt mach do chòrach,
Thig Mac-Shimidh, thig i\Iac-Leod ann,
'I'hig Mac-Dhonuill duibh o Lochaidh,
Bidh Sir Seumus ann le mhor fhir,
Bidh na b' annsa Aonghas òg ann,
'S t-fhnil ghreadhnach fein bhi ga dortadh,
'S deas tarruinn nan geur lann gleoiste.
E-ho i u ho, c^-c.
'S na 'n saoileadh cinneadh t-athar,
Gu 'n deanadh Granntaich do ghleidheadh,
'S ioma fear gunna agus claidheamh,
Chotaichean uain' 's bhreacan dhathan,
Dh' eireadh leat da thaobh na h-amkunn,
Cho lionmhor ri ibht an draighinn.
E-ho i u ho, &c,
Mhoire 's iad mo run an comunn,
Luchd na 'n cul buidhe a's donna,
Dheanadh an t-iubhar a chromadh,
Dh' oladh fion dearg na thonnadh,
Thigeadh steach air mointich Thollaidh,
'S a thogadh creach o mhuinntir Thomaidh.
E-ho i u ho, <^c.
Note.— \s the air to which this piece is sung is rather
I a kind of irregular chant than a tune, the poetess was not
j necessitated to make ail her stanzas of equal length. We
I know of other even good songs in similar style; and, per-
haps, it is in some measure owmg to this circumstance
that the fertility of imagination, and raciness of language,
so apparent in the compositions of some of our untutored
j bards is to be attributed. Marbhrann fain ghairbJt, at page
26, is an instance of this^