Matheson Collection > Clych adgof

loo Clych Adgof.
nyf ar fy muriau, — ^pob un wedi ei sicrhau wrth
y mur a phedwar pin. Y diwedd fu cael ysgwrs
ddifrifol â'r Undodwr am ei gredo. Trwy nerth
€Ì resymau, ond yn bennaf oherwydd melusder
seiniau ei grwth, profodd i mi ei fod yn fath o
Gristion.
Treuliais lawer o'm hamser ar Eodfa'r Môr.
Ar ol te gwelid yno hen berson tal yn cerdded
yn ol a blaen ; a medrais dynnu sgwrs â hwn
hefyd. Nid heb beth ofn, oherwydd tybiwn
mai gwaith person ar y Sul oedd melldithio
dadgysylltwyr a bendithio'r stiward ; ac mai ei
waith yn yr wythnos oedd darganfod melldith-
ion a bendithion newydd at ei ddau bwrpas.
Ond ni soniai yr hen fab hwn am ddim felly.
Yn hytrach soniai am bobl ereill, o brif baffiwr
y dydd hyd i brif orthrymwr y byd. Yr oedd
ei feddwl yn Uawn o'r hyn sy'n darawiadol yn
hanes y byd, a chanddo ef y olywais i am Hanes
a Ehydychen.
Yr oeddwn yn awyddus iawn am wybod i
ble'r elai'r athrawon ar y Sul, a holais lawer.
Ceisiais wybod hefyd faint o honynt oedd yn
ddirwestwyr, gan feddwl troi y rhai nad oedd-
ynt i'm meddwl fy hun am ddiodydd meddwol,
— sef mai y diafol a'u dyfeisiodd oll, yn fore yn
hanes y byd, fel y byddai dyn syrthiedig yn
ysglyfaeth sicr iddo. A mwyaf oedd amynedd
a dioddefgarwch yr athrawon boneddigaidd hyn,
cryfaf yn y byd oedd fy awydd innau am eu
gwneyd mor rinweddol ag oeddynt ddysgedig.
Ryw dro, hwyrach, caf ysgrifennu hanes
athrawon cyntaf Coleg Prifysgol Cymru.
Yr im fu a mwyaf o ddylanwad arnaf fi oedd
Daniel Silvan Evans, yr athraw Cymraeg. Ych-
ydig ddisgyblion oedd ganddo, gan nad oedd