Blair Collection > Assurance of salvation

DEAnim-r.HEACHD A]R SLATNT. 65
agus a thig slàint d'anama gu bhi 'n a ceist ort,
an sin bithidh fios agad cia duilich leat an
soisgeul a chreidsinn, agus mothaichidh tu gu'm
feùm thu dearbhadh 'fhaotuinn air o'n ùghdarras
a's àirde chum sith cheart a thoirt do d'anam, Anis,
matà, mo lèughadair, is ann an so a choinnicheas
Dia ruinn 'n a ghràs. Gun teagamh tha fèum
againn air an dearhhadh a's àirde air teachdair-
eachd an t-soisgeil. Ach ciod an t-ùghdarras ?
ciod an dearbhadh a b'àiU leat ? An urrainn thu
ùghdarras na's àirde na Dia fèin 'f haotuinn ?
Agus nach è Dia fèin ùghdair an t-soisgeil, a tha
gu soilleir a' foillseachadh nan nithe sin dhuit
'na f hocal ? " Mar tha Dia fìrinneach," deir an
t-Abstol, " cha b'e ar còmhradh ribh-se Seadh
agus cha-n Eadh. Oir Mac Dhè losa Criosd, a
shearmonaicheadh 'n 'ur measg-se leinne, eadhon
leam-sa agus le Siluanus, agus le Timoteus, cha
robli e 'n a Sheadh agus 'n a cha-n Eadh, ach ann-
san bha Seadh." 2 Cor. 1. 18, 19. Is è losa
Criosd, Mac Dhè, a shearmonaich na h-Abstoil,
agus " mar tha Dia fìrinneach" b'è sin an cìnnt-
eas daingnichte — àrd theisteanas nan uile nithe a
dh'fhoillsich 's a theagaisg iad. Am b'àill leat
tuilleadh seach sin ? ìosa Criosd, Mac Dhè agad
mar chuspair do chreidimh ; agus fìrinn Dhè fèin,
an àrd fhianuis, agad mar stèidh do chreidimh,
"■ Mar tha Dia fìrinneach !" Gu cìnnteach geda
bhitheadh mìle anam aig neach gu bhi air an
teàrnadh, bu leòr sin dhoibh uile.
Cuimhnich, matà, gur è creidimh gabhail ri
fianuis Dhe gu toileach. Fèumar a gabhail mar
fhianuis Dhè, oir mur gabh, cha n-'eil creidimh
idir agad ann an Dia. Eisdidh creidimh ris an