Blair Collection > Caraid nan Gàidheal

400 CARAID NAN GAIDHEAL.
a gnìiis a nochdadb, agus 'an dèigh. dli'i teaclid 'am
folÌais os ceann nam beann, bu ghlas-neulach a
h-aogas, mar gu-m biodh i'n raoir a mach air a'
ChaUuinn. Bha 'n ceò gu h-ìosal air an leacainn,
a' chorra-ghriobhach ag èiridh o'n lòn, bha langan an
l'hèidh air a' chreachann, bha 'n coileach-dubh anns
an leitir, a' ceartachadh a chuid ibhtean, agus le
dùrdail bhòidheach a' cur fàilte na bliadhn' ùir' air an
liath-chirc shomalta a bha 'sràidimeachd r'a thaobli.
'An dèigh dhomh fàilt' a chur air mo theaghlach,
agus am beannachd a b'àird' a ghuidhe as au leth ;
agus an dèigh dhomh a' chaora-noUaig a chur
seachad, agus sguab a thoirt do'n sprèidh, mar a
bha mi 'g am cheartachadh fhèin, cò 'thàinig orm
ach Pàra mòr, agus mo ghoistidh Aonghas òg. " Mo
bhannag ort a Pliìobaire, ars' iadsan, le aona ghuth :
bliadhna mhaith ùr dhuit." " Mar sin duibh-se,"
arsa mise ; " ciod so, a Phàraig?" (is e 'toirt làimh' air
searraig a bh' aige 'n a achlais), " Coileach dubh
aig am bheil gogail na 's mìsle na aon ràn a thàinig
rìamh d sionnsair do phìoba." Dh' òl sinn air a
chèile, agus thug Màiri an sin làmh air rud beag a
bh' aice ann an seotal na ciste mòire, de 'n fhìor
Thòiseach. 'N a dhèigh sin thog mi fhèin orm, oir
b'e mo dhleasnas na daoin' a chruinneachadh air
maduinn an là so, le fuaim na pìoba. Ghabh mi
suas an Gleann o bhaile gu baile, a' toirt air mac-
talla nan creag freagradh do'n phort —
" A mhnatlian a' Ghlinne,
Nacli mithich dhuibh èiridh."
Na-m biodh a' phìob an diugh pàiteach, b' ullamh a
gheibheadh i a pathadh a chasg. Bha 'chuideachd
a' dòmhlachadh mar a chaidh sinn air ar n-aghaidli,
gus an do phiU sinn a nuas taobh eile 'Ghliune, gu