Skip to main content

‹‹‹ prev (47)

(49) next ›››

(48)
46
air feur fàs air na slèibhtibh, agus a chòmh-
daicheas na glinn le h-arbhar chum 's gu'm
bi pailteas ann do dhuine agus do ainmhidh.
Gu'n teagamh is iongantach oibre an Tigh-.
earna. Tha an tahmih làn d'a mhailheas, agus
tha gach luibh a ta fàs suas a' nochdadli a
ghliocais, a fhreasdail, agus òirdheii-ceis a
nàcìuir. Agus nia tha sinn a faicinn freasdal
an Tighearna mu thimchioll gach bileag fheoir
tha fàs suas air aghaidh na macharach, agus ma
tlia sinn a"* tuigsinn gu bheil cùram aige do'n
fheur tha sinn a' saltairt fo ar cosaibh, c'arson
nach earbamaid sinn fein ris, agus nach fagam-
aid sinn fein an laice r'a fhreasdal caonìh agus
tròcaireach .'' Feumaidh sinn aideachadh, ged
tha sinn a' mothachadh gu bheil Dia a' freas-
dal do gach ni a chruthaich e, nach 'eil sinn
'gar n-earb^adh fein ris an fhreasdal cheudna;
ach gu bheil sinn gu minic air ar toirt air
falbli Je ana-miann ar sùl, agus le diomhanas an
t saoghail ; agus a' cur ar dòchas 'nar gliocas,
agus 'nar seòltachd fein.
Thug ar Slànuighear rabliadh dhuinn a
thaolih amaideachd ar giulain anns na briaih-
raibh so, " C'arson a ta sibh ro-chùramach mu
tlìimchiol'l bhur culaidh .'^ fòghlumaibh cionnus
a ta na lilighean a"* fàs sa'' mhachair; cha saoth-
raich iad agus clia sniomh iad. Gidheadh tha
mi ag ràdh ruibh, Nach robh Solamh fein 'na
uile ghlòir air a sgeadachadh mar aon diubh so.
Air an aobhar sin ma tha Dia mar sin a' sgead-

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence