Blair Collection > Grammatica celtica > Volume 2

APPENDTX. SERMO HJBERNICUS CODICIS CAMARAC. 1005
sam dearpecthib issi ticsdl archruche duunfurnn ma arfoimam
ammnit ocus martri ocus coicsath archrust amail assindbeir alaile 2
et no. crux cippc a cruciatu dicitur et duobus modis crucem do-
niini bailamus cum aut per abstinenciam carnem emciamus aul
per conpassionem proxuni necessitatem illius nostram esse puta-
mus ({ui enim dolorem exibet in aliena necessitate crucem portat
in mente ut paulus ait portate honera uestra inuicem sic adimple-
bitis legem xpi. ocus asbeir daniu indapostoP flete cum fientibus
gaude[te] cum gaudentibus si patiatur unum niembrum compa-
2. "Et sumat crucem suam et sequatur me. Est haec abnegatio nostra
ipsorum, si non obedimus cupiditatibus nostris et si renuntiamus peccatis
nostris ; est haec sumtio crucis nostrae in nos, si suscipimus tribulationem.
martyrium et compassionem propter Christum, ut dicit alius: et nomen crux
quippe etc." Ocuis, supra ocus. ticsath, sumat. verbum mcmoratum inter sen-
tentias in n. 15. numseckethre, sequatur me, pro numsechethar, noms., cum
terminatione -re minus solita, pro qua vix legendum est -se, pronominis 1. pers.
nota augens, cum sit clara scriptio literae r. isee, alias ise, ishe, ut mox issi,
issi, pron. demonstr. masc. fem. (cf. p. S91). diltuth, ncgatio, abnegatio (cf.
p. 982). arndiltuth dunn fanissin, abnegatio nostra ipsorum , ut mox ar-
chruche duun (p. S92. S*.l8). cometsam, audimus. obsequimur; verbi simplicis
exempla videsis in spicil. B. n. 9. deartolaib, dearpecthib, pro solito diarto-
laib, diarp., i. e. doart., doarp. (p. 598). Jristossam, renuntiamus, puto con-
ferendum cum verbo obvio in YVb. 33 ' : ducuitig tarais /adeissin (juravit per
se ipsum), huaisliu tarafoissed (nobilior per quem juraret), et compositum
cum praep./r/ esse significationis abjurare, ejurare, renuntiare. ticsdl, sumtio.
subst. verbale verbi supra obvii, fem. ut gabdl. archruche negligentius pro
arcruche; post arn, ar enim nulla infectio. ammnit videtur idem subst. quod
scriptum imned (tribulatio) occurrit in AVb., ut infra sequens adj. ame in Wb.
est imde, derivatum. coicsath, subst. e vcrbo quod infra sequitur: aure coicsa
fricach, ut cuivis compatiatur (succurrat?) ; radix est eadem quae in supra-
dicto verbo ticsath (= do-icsath) et in tucu (cf. supra B. n. 15). archrust ne-
gligenter procul dubio pro archrist, ut est supra et infra. amail assindbeir
alai/e, ut dicit alius; quae antecedunt sunt verba Christi eorumque interprc-
tatio. Pertzius pro amail legit amcul, et ita apparet etiam in imitatione quae
penes me est; sed non dubium, quin vox sit conjunctio frequentissima amail,
amal.
3. "Et dicit porro apostolus." Daniu, infra bis daneu, porro, ut patet e
contextu. videtur forma adverbialis, e radice fortasse quae est in imthdnad,
tdnise (cf. B. n. 28), et differre a conj. dano, dono (p. 665). indapostol pro int-
apostol [intapstal in "Wb.) ; formae negligentiores articuli etiam infra sequun-
tur: inuile corp pro intuile corp, nagalar pro angalar vel anggalar, ut mox
legitur, ind. noeb. apostol , indglasmartre, pro innoebapostoi, inglasmartre,
duttdaib abstolaib pro dunaib, donaib abstolaib.