Blair Collection > Fear-tathaich miosail > Mios meadhonach an fhogharaidh 1858

de uamh id, agusd e dh' fhear-tàir ort
agus a bh' annamsa." Air uair eile
thubhairfc e " Cia priseil 's a tha na h
uile focal a labhair mo mhàthair
dhiadhaidh, ged a bha mi uair 's an
d' rinn mi fanoid oirre 'n am chridhe.
Oh, gu cinnteach cha do sguir i de
dheanamh ùrnuidh airson a mic bhochd
dhalla aig caithir-gràis, agus cha do
dhiùlfc an Slànuidhear tròcaireach
èisdeachd dhith ! Oh, iongantas na
trocair ! Is maith tha e leat, mo
bhràthar shona; dh' iarr thu an Tigh-
earn gu moch, agus fhuaireadh leate;
gnn airidheachd tha mi 'tighinn mar
an gaduich air a chrann, agus mar
aithinne a spionadh as an teine."
Air an treas la roimh a bhà^, tu'
fheasgair, bha e uair a thim 'n a luidhe
sàmhach, le neul a bhroin aig amaibh
air a ghnùis, agus neul an aoibhneis
aig amaibh eile ; an sin dh' f hosgail e
a shuileau, agus dh' aithris e na
btiathran, " Ilinn thu sud air» mo
shonsa!" Beagan an deigh sin dh'
aithris e dhomhsa litir a sgriobhainn
do 'n choimhthionail a gabhail a chead
diubh, liLir a bha làn de chreidimh
agus eud dhiadhaidh, làn gràidh do
losa Criosd, agus làn aithreachais air-
son an naimhdeas a bh' aige uaireigin
dha, agus an teagasg millteach a thug
6 seachad ; agus a codhììnadh le earail
agus ilrnuidh làn blàthais agus durachd
spioradail.
Chuir e an la mu dheireadh seachad
ann an cochomunu sàmhach ris an t-
Slanuidhear mhòr. Dh' aithris e a
mhàin tri uairean na focail a bha cho
ionmhuinn aige, " Rinn thu snd air mo
shonsa !" Mu mheadhon-oidhche, rug
6 air laimh orm, agus air laimh an t-
seana mhinisdeir a bha 's an t-seèmar,
agus dhinn e r' a uchd iad, agus
phògadh e iad ; an sin le guth anmhunn
tbubhairt e *' Hallehùah do 'n Uan a
chaidh a mharbhadh air mo shonsa !"
Mar a chunnaic sinn a shuilean a
failneachadh, sheinn sinn le chèile na
focail,
" losa, an uair a gheibli mi bàg,
Gabh m' anam iotmhor thugad fèin."
Agus an uair a sguir sinn chunnaic
sinn gun do choidil e gu cuine ann an
losa.
Is ann mar sud a dh' fhalbh mac
pharantan diadhaidh, a chaith a thog-
ail ann an oilean agus earail an Tigh-
earna, ach an uair a bha e 'n a
sgoileir a dh' àicheadh an oreidimh
[ agus a thrèig an tobair bheò ; neacli
! aig an robh a chaitheamh-beatha neo-
lochdach, agus a thugadh aig deireadh
a latha, trid gràis Dhè, gu a thruaigh,
a dhoiUe, a lomnochduidh 'fhaicinn,
agus na h-uile gliocas agus deadh-bheus
a mheas mar aolach 'an coimeas ri
oirdheirceas eòlais Chriosd. Agus
esan a rinn uaireigin tàir mhòr air
Criosd thainig e gu gabliail ris le 'uile
chridhe mar Shlànuidhear pheacach.
A leughadair, cha-n 'eil ni ann
bheir sìth 'us neart aig uair a bhàis
ach creidimh beò ann an losa Crio.-^d.
'N a cuir dòchas mata annad fhèin
no ann an reusonachadh feolmhoir,
" esan a dh' earbas as a chridhe f hèin
is amadan e." Teich airson dion a dh'
ionnsuidh an t-Slànuidhir a nis j na
dean droch f heum d' a f hadf hulangiis ;
le dail a chur ann ; ach, " an diugh
ma dh' eisdeas sibh r' a ghuth, na
cruadhaichibh 'ur cridhe," Eabh. iii.
15.
Tha e aif iarraidh air na cairdibh leis am bu mhaith a bhi cabhar anns na leabhranan
60 a chraobhsgaoileadh, gun tugadh iad an tabhartas, ge b' air bith cho beag 's a
dh' fhaodas e a bhi, do 'n mhuinntir leis am bheil iad air an toirt seachad doibh o
àm gu àm.
Depositary, John Hume, 5 South Ilanover Street, Edinburgh.
EBINBUEGH : PEINTED BT JOHN GEEIG AND SON, 0I>D PHTSIC OAEDENS.