Blair Collection > Fear-tathaich miosail > Mios meadhonach an fhogharaidh 1858

naomhann, — faodaidh sinn air au doigh
cheudna, leis an aon chinnteas, innseadh
dhoibh gu bheil slighe ann chum Dhè,
agus gu bheii an t-slighe sin troimh
Chriosd, a chuir e, leis a Spiorad naomh
a thainig chum ar tabhairt steach,
" Troimhesan tha shghe againn le aon
Spiorad chum an Athar," (Eph. ii 18).
O dhuine, tha slighe ann gu Dia ;
gus am Dia a chruthaich thu, agus aig
a bheil beatha 'n a f'hàbhar; gus an
Dia sin, a dh' easbhuidh air am bheil
d' anam falamh, faoin, agus fàs ; a dh'
easbhuidh air nach urrainn dòchas bhi
agad bhi ann an neamh ! Seadh, tha
slighe ann air ais gu Dia ; air ais chum
Parrais agus gloir; agus tha an t-slighe
aun dhuitse , ach cha-n 'eii ann ach AON
sUghe. Bha ceud geata air baile mòr
Thebes 's an Eiphit, agus ceud slighe ;
agus an aireamh cheudna air Babilon,
ach cha-n 'eil ach aon slighe agus aon
dorus gu Parras Dhè. Ts ann an- so
tha an Tighearn a labhairt 'n i;air a
tha e ag ràdh, " Is mise an t-slighe,"
agus e ag ràdh cuideachd, " Cha tig
aon neach chum an Athar ach tromh-
amsa." A on chrann-ceusaidh, ao;i bhun-
ait, aon tobar, aon Slàiniidhear, aon
dorus, a steach do rioghaelid Dlie. Do
ludhach 'us do Chinneach, do shaor 'us
do dhaor, do bhochd 'us do bheavtach,
do ionnsuichte 'us do neo-ionnsuichte,
cha-n 'eil ann ach aon dorus, agus aon
slighe ! An neacli a dh' larras dorsan
eile agus sligliean eile, cha dean e ach
'anam fèin a mhealladh, agus a bhi air
a dhruideadh a mach fa dheoidh.
Ach is e tha an so slighe NTiADn.
Tha i nuaclìt do bhrigh 'us gum bu ni
nuadh reubadh a bhrait, agus dortadh
fola Chriosd, leis an robh ùir Gholgotha
f hathasd dearg. Tha i nuadh a chionn
nach 'eil an seann slighe air an d' rainig
(laoine Dia ann, air do slilighe na 's
fcarr bhi air a f osgladh. Tha i nuadh
a chionn gum buin i do 'n chumhnant
jiuadh agus an cumhnant a 's fearr, a
shuidhicheadh air geallanaibh na 's
fearr (Eabh. viii. 6-8); agus feumaidh
gach ni ris am bheil gnothuch aig Mac
Dhe bhi nuadh ; thaobh gur e ceann a
chruthacbaidh nuaidh , annsan chaidh
naseannnithean seaehad. agus rinneadl'
na h uile ni nuadh (2 i'or v. 17). Aii
dhi bhi mar so nuadh air gach doigh,
tha i gu h-iomlan eadar-dhealaichte o 'n
t-seann shghe. Cha-n 'eil i cosmhuil
ri iomadh rathad a tha'anromn nuadh,
ach anus aui faighear earramnean de 'u
seannrathad,au uaireau tighinn a stigh
oirre, au uairean tigliinu tarsumn oirre,
an uau-eanadol taobh ri taobh'usi, agus
a rìs a ruith fad 's an aon cheum. Tha
ant-slighe ud uilenuadh, gunchosias air
bith ris an t-seann slighe. Feumaidh
roinn de mhaith bhi anns an fhear a
gheibhear air an t-seann slighe ; am
fear a gheibhear air an t-shghe nuadh,
feumaidh e bhi 'n a neoni. An neach
a choisicheas air an t-seann slighe is
eigin gun diol e cosguis a thuruis leis
an òr, am fear a leanas an t-slighe nuadh
is eigin gum faighear lorg an deoir aig,
agus comharadh an deoir, agus a bhi
air cosguis an atharraich, o thoiseacli
gu deireadh. l'ha an t-shghe nuadh
sàbhailt, cinnteach agus saor ; freag-
arrach do 'n pheacach ; tha " oosan
nam bochd agus ceuman nan uireas-
bheach" an sin ; tha teid an hichd-
turuis, ge baoghaÌD iad air seacharan
oirre ; leumaidh am bacach mar fhiadh
innte, agus semnidh teangaidh a bhal-
bhain. C)h, siighe bheannaichte ! Is
beaunaichte iadsan a ghluaiseas iunte !
Mar charbad Sholaimli tha ùrlar gràidh
aice. (Dan. Shol. in. 10). Cha-n 'eil
leomhan an sin, ni mo theid beathach
allaitlh suas oirre. Is e an Tighearn,
neach is e an t-slighe, am fear-iùil agus
am fear-connhid, an compach agus an
t-aoibhoeas.
Ach tha an t-shghe heò cho maith
ri nuadh. Tlia beatha innte 'us cha-ii
e bàs. Tha beatha maraon 'n a toiseach
'us 'n a crioch. Is e an ueach a tha
'n a slilighe an " Ti beò," oir cha-n
ann a mhàin mar an Criosd marbh
ach mar au Criosd a dK èirich tha e 'n
a shhghe. Tha e ag radh cha-n e
mhàin is mise an t-slifjhe, ach " is mise
a bheatha." Agus mar sin tha shghe
aig an dream tha raarbh 's a pheacadh